اصول مديريت زمان و آسيب‌شناسي آن از منظر امام علي(ع)

The Principles of Time Management and its Pathology from Viewpoint of Imam Ali(PBUH

بهره‌گيري از زندگي و رسيدن به موفقيت از جمله اهداف اساسي انسان‌ها است. يكي از مهم‌ترين گام‌ها در اين راستا تسلط بر زمان و مديريت صحيح آن مي‌باشد. مبحثي كه ضرورت مواجهه با آن، دانشمندان را به ارايه اصول و روش‌هاي استفاده موثر از زمان و شناسايي آسيب‌هاي تهديد كننده آن واداشته است. در اين ميان پيشوايان دين شاخصه‌هايي را با توجه به نگاه چند بعدي به انسان و هدف والاي وي از زندگي ارايه كرده‌اند. در اين ديدگاه افراد به تعيين و اولويت‌بندي اهداف، تصميم‌گيري و برنامه‌ريزي عملياتي شايسته توصيه شده و نيز از سستي، شتابزدگي و هر گونه اقدامي كه انجام به موقع و شايسته امور را تهديد مي‌كند باز داشته شده‌اند. اين مقاله به بررسي ديدگاه‌هاي امام علي(ع) در مورد روش‌هاي مديريت صحيح زمان و عوامل آسيب‌رسان به آن مي‌پردازد.

he enjoyment from life and reaching to success is among the central aims of human beings. One of the most important of steps in this way, is dominance on time and its proper management. A subject that have encouraged scholars to giving principles and the ways of effective use of time and recognition of threatening damages. Among these, religious leaders, have gave characteristics based on multi-dimensions views to human being and his/her transcendent purpose. On the basis of this view, have been advised to ends determinating and prioritizing, decision-making and proper operational programming, and avoidance from weakness, hasty and any threatening activities. This paper would be studied Imam Ali(PBUH) viewpoints on the ways of proper management of time and injurious elements to it.