خصوصيات روان‌سنجي مقياس خودكارآمدي عمومي در كاركنان دانشگاه

The Psychometric Properties of the General Self-Efficacy Scale among UniversityStaff

زمينه: محققان پيشنهاد كرده‌اند كه خودكارآمدي عمومي به طور قابل ملاحظه اي مي‌تواند به تيوري سازماني، تحقيق و عمل كمك كند. بنابراين، بررسي خصوصيات روان‌سنجي ابزارهاي پركاربرد از جمله خودكار آمدي بسيار حايز اهميت است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي خصوصيات روان‌سنجي مقياس خودكارآمدي عمومي (GSE) شوارزر و جروسالم در كاركنان دانشگاه هاي دولتي شهر تهران بود. روش: به اين منظور با استفاده از نمونه‏گيري خوشه‏اي چند مرحله‌اي تعداد 400 نفر از كاركنان انتخاب و به مقياس GSE پاسخ دادند. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي به روش مولفه‌هاي اصلي آشكارا از ساختار تك عاملي GSE حمايت كرد. اين عامل 63/47 درصد از واريانس كل آزمون را تبيين نمود. براي محاسبه اعتبار همگراي GSE از اجراي همزمان GSE و مقياس خودكارآمدي شرر استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان همبستگي بين دو مقياس مذكور 80/0 است كه در سطح 01/0 > p معني‌دار مي‌باشد. پايايي مقياس GSE با روش همساني دروني براي كل آزمودني‌ها 87/0، براي مردان 85/0 و براي زنان 88/0 است كه قابل قبول و رضايت بخش است. ميانگين و انحراف معيار نمره خودكارآمدي كاركنان به ترتيب 50/30 و 64/4 به دست آمد. مقياس GSE براي كاركنان دانشگاه يك مقياس تك عاملي است و از اعتبار و پايايي رضايت بخشي برخوردار مي‌باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به اين نتايج و همچنين دارا بودن سابقه پژوهشي معتبر در سطح جهاني مي‌توان نتيجه گرفت كه مقياس GSE ابزار مناسبي براي اندازه‌گيري خودكارآمدي در بين كاركنان دانشگاه مي‌باشد و مي‌توان از آن در پژوهش‌ها استفاده كرد.

Background: Researchers have suggested that the General Self-Efficacy (GSE) can substantially contribute to organizational theory, research, and practice. Therefore, it is important to studythe psychometric properties of the most widely used instruments like self-efficacy. Objective: The present research aims to study the psychometric properties of Schwarzer and Jerusalem’s General Self-Efficacy Scaleamong staff of the state universities in Tehran. Method: 400 employees, who completedthe GSE scale, were selected using multistage cluster sampling method. Results: The results of principle components analysis obviously supported the one- factor structure of GSE. This factor explained 47.63% of the total variance of the test. Sherer’s self-efficacy scale and the GSE were concurrently administrated to calculate the convergent validity of the GSE.The results showed that the correlation of these two scales was0.80 and significant at the level of P? 0.01. The results also indicated that reliability of GSE scale, calculated using internal consistency method, was 0.87 for all of participants, 0.85 for men and 0.88 for women. These values were acceptable and satisfactory. Mean and standard deviation of the self- efficacy scores of staff were respectively 30.50 and 4.64. The GSEfor university staff is a one-factor scale and is satisfactorily valid and reliable. Conclusion:Considering the results as well as the authentichistory of research on the GSE scale at a global level, it can be concluded that the GSE is an appropriate instrument to measure self-efficacy of university staff thatcan be used in other researches