ارتباط بين ويتامين D و اختلال شناختي در سالمندان شهر امير كلا

Association of Vitamin D and Cognitive Disorders an Older Population of Amirkola

مقدمه: هر چند علت اختلالات شناختي به طور كامل مشخص نمي‌باشد، ولي با كمك ويتامين D مي‌توان از تخريب نورون‌ها جلوگيري نمود. هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين كمبود ويتامين D و اختلالات شناختي بود. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ي توصيفي ـ تحليلي مقطعي حاضر قسمتي از طرح كوهورت AHAP بود كه روي 1616 سالمند شهر اميركلا انجام شد. سطح ويتامين D با استفاده از نمونه خون صبحگاهي و وضعيت رواني با استفاده از پرسش‌نامه‌ي بررسي كوتاه وضعيت رواني MMSE (Mini–Mental State Examination) مورد سنجش قرار گرفت. داده‌ها توسط آزمون‌هاي آماري آزمون تي، آنووا و مجذور خي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. مقدار P كمتر از 05/0 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين سني افراد مورد پژوهش 1/7±81/68 سال، كه شامل 1103 نفر (4/68%) بدون علايم اختلالات شناختي و 509 نفر داراي علايم اختلالات شناختي (5/31%) بود. در پژوهش حاضر بين سطح ويتامين D و MMSE در مردان ارتباط معني‌داري يافت نشد (49/0P=)، اما در زنان بين سطح ويتامين D و MMSE ارتباط معني‌داري مشاهده گرديد (029/0P=). ميانگين سطح سرمي ويتامين D در افراد بدون علايم اختلالات شناختي 79/32± 45/34 و در گروه داراي علايم اختلالات شناختي 39/29±80/32 بود، هرچند كه اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار نبود (31/0P=). نتيجه‌گيري: در پژوهش حاضر هر چند سطح سرمي ويتامين D در افراد بدون علايم اختلالات شناختي بيشتر از افراد داراي علايم اختلالات شناختي بود، ولي اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار نبود. بنا بر نتايج مطالعه‌ي حاضر ارتباطي بين سطح سرمي ويتامين D و بروز علايم شناختي وجود نداشت.

Introduction: Vitamin D receptors are widespread in brain tissue, and the active form of vitamin D has been documented for its neuroprotective effects. This study was conducted to determine the association between vitamin D level and cognitive disorders. Materials and Methods: This descriptive–analytical cross sectional study was conducted within the framework of the "Amikola Health and Aging Project (AHAP)", (2011-12), conducted on 1616 older people, aged > 60 years in the city of Amirkola, Iran. Serum levels of vitamin D were measured in morning blood samples and mental status was investigated using Mini-Mental State Examination (MMSE). Data was analyzed with T test, ANOVA and Chi-square, and P-values < 0.05 were considered signif icant. Results: The mean age of study participants was 68.81±7.1 years. Among them 509 (31.5%) had cognitive impairment and 1103 (68.4%) did not. There was significant association between serum vitamin D level and normal and abnormal MMSE in women (P=0.029), but not in men (P=0.49). Mean serum vitamin D level in participants with normal MMSE was 34.45±32.79 ng/ml and in participants with abnormal MMSE was 32.80±29.39 ng/ml but this finding was not significant (P=0.31). Conclusions: Serum vitamin D level in older persons with normal MMSE was higher than in those with abnormal MMSE, although it was not significant. In this study, there was no association between serum vitamin D levels in older people with or without cognitive impairment.