دعواي اضافي نزد ديوان بين‌المللي دادگستري در پرتو راي احمدو ساديو ديالو

What Remains of New Claims before International Court of Justice? Some Observations in Light of Judgment of the ICJ in Ahmadou Sadio Diallo Case

به نظر مي‌رسد پاسخ اين پرسش كه آيا خواهان دعواي مطرح‌شده در ديوان بين‌المللي دادگستري مي‌تواند نسبت به تعديل و تغيير خواسته اوليه خود اقدام كند، منفي‌ باشد. بر طبق «رويه اينك مستقر» در اين ديوان كه تبلور آن در راي احمدو ساديو ديالو مشاهده مي‌شود، خواهان بايد اثبات كند كه ادعاي جديدش از لحاظ ماهوي بخشي از دعواي اوليه است. بر طبق همين رويه، دعواي جديد زماني‌ از لحاظ ماهوي بخشي از دعواي اوليه محسوب مي‌شود كه يا به صورت تلويحي در دادخواست آمده باشد يا مستقيماً از موضوع دادخواست منتج شود. اين در حالي‌ است كه ديوان دايمي دادگستري بين‌المللي رضايت طرف مقابل را معيار پذيرش ادعاي جديد مي‌‌دانست. مقايسه اين دو رهيافت به وضوح نشان مي‌دهد كه ديوان فعلي موضع سخت‌گيرانه‌تري راجع به تغيير دعوا يا ارايه دعواي اضافي در پيش گرفته است. اين موضع علاوه بر عدم‌مطابقت با رويه ديوان سابق، با كارهاي مقدماتي قواعد و همچنين اصول كلي‌ دادرسي به رسميت شناخته شده در نظام‌هاي حقوقي ملل متمدن نيز به سختي قابل تطبيق است. ديوان، حق طرف مقابل به دفاع از خود را بهانه اين سخت‌گيري قرار داده است. در اين مقاله پيشنهاد شده است كه دعواي اضافي به عنوان يكي‌ از دعاوي طاري به رسميت شناخته شود تا هم حق خواهان در تعديل خواسته خود و هم حق طرف مقابل در پاسخ به ادعاي جديد رعايت شود.

To the question of whether to allow the applicant to formulate the new (additional) claims in the course of proceedings, the Permanent Court of International Justice has responded affirmatively. The International Court of Justice seems to depart from the approach adopted by its predecessor, giving considerable preponderance to the limits of the claim as delimited by the terms of the Application, as well as giving a very narrow interpretation of the connection that must exist between the new claim and the one formulated in the Application. This is what makes (almost) impossible the submission of an additional claim. The judgment of 30 November 2010, rendered in the merits of the case concerning Ahmadou Sadio Diallo is the notable example of the application of this approach. The Court emphasizes the disadvantages resulting from the submission of new claims in the course of proceedings. We think that it will not be the case if it is recognized that the new claim is a real affirmative demand, and an incidental proceeding.