تاثير جوِّ سازماني بر رضايت شغلي باميانجي گري سرمايه ي انساني

The Effect of Organizational Climate on Job Satisfaction with the Mediation of Human Capital

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير جوّ سازماني بر رضايت شغلي با ميانجي‌گري سرمايه‌ي انساني انجام شده است. جامعه‌ي آماري، كليه‌ي كارشناسان شركت پارس‌خودرو بوده است. براي انجام تحقيق، 350 نفر از كارشناسان شركت به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي گزينش شدند. از اين تعداد، 336 پرسش‌نامه تكميل شده و مورد استفاده قرار گرفت. براي گردآوري داده‌ها از 3 پرسش‌نامه‌ي: رضايت شغلي مينه‌سوتاكوتاه‌شده، سرمايه‌ي انساني بونتيس و جوّ سازماني محقق‌ساخته استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش تحليل مسير از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزارAMOS,SPSS صورت گرفت. نتايج نشان داد كه مدل اوليه، با داده‌هاي اين پژوهش برازش مناسبي دارد و تاثيرات مستقيم جوّسازماني بر رضايت شغلي معنادار بود و تاثير غيرمستقيم آن، ازطريق سرمايه‌ي انساني تاييد شد.

This research is intended to review the effect of organizational climate on job satisfaction with the mediation of human capital. Research community includes all the experts of Pars Khodro, 350 of whom were selected through cluster random sampling. They answered to 336 questionnaires. To collect data, three types of questionnaires were used, including: Minnesotaʹs shortened job satisfaction questionnaire, Bountis human capital questionnaire, as well as researcher-made organization climate questionnaire. Data analysis was performed through path analysis by structural equation modeling using SPSS and AMOS software. The results indicated that the primary model was correlated with the data. The direct effect of organizational climate on job satisfaction was significant. Its indirect effect worked through human capital