عنوان مقاله :
اثر قارچ هاي ميكوريز آربوسكولار بر برخي خصوصيات فيزيكي و جذب عناصر در يك خاك درشت بافت زير كشت گوجه فرنگي
عنوان فرعي :
Influence of Arbuscular Mycorrhizal Fungi on some Physical Properties and Nutrient Uptake in a Sandy Loam Soil under Growth of Tomato
پديد آورندگان :
سمايي، فريبا نويسنده دانشكده فناوري كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي , , اصغري، شكراله نويسنده , , علي اصغرزاد، ناصر نويسنده , , ساريخاني، محمد رضا نويسنده دانشگاه تبريز ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 0
كليدواژه :
جذب فسفر و پتاسيم , خاك لوم شني , هدايت هيدروليكي , پايداري خاكدانه ها , توزيع اندازه منافذ , قارچ ميكوريزي
چكيده فارسي :
قارچ هاي ميكوريز آربوسكولار علاوه بر افزايش رشد گياه از طريق جذب عناصر غذايي، با ترشح ماده گليكوپروتييني بنام گلومالين نقش بسزايي در بهبود ساختمان خاك و مقاومت خاكدانه ها دارند. در اين تحقيق جهت بررسي تغييرات برخي خصوصيات فيزيكي و جذب عناصر در يك خاك لوم شني زير كشت گوجه فرنگي از دو گونه قارچ ميكوريز آربوسكولار شامل گلوموس اينتراراديسز (GI)، گلوموس اتونيكاتوم (GE) و شاهد (بدون قارچ) تحت شرايط گلخانه اي و در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه قارچ-هاي GI و GE به ترتيب باعث افزايش معني دار (01/0 > P) ميانگين وزني قطر خاكدانه ها (MWD) به ميزان 4/193 و 8/288 درصد، منافذ مزو به ميزان 7/49 و 9/25 و منافذ ميكرو به ميزان 5/5 و 6/19 درصد، رطوبت ظرفيت مزرعه اي (FC) به ميزان 1/14 و 1/35 درصد، رطوبت نقطه پژمردگي دايم (PWP) به ميزان 4/12 و 6/22 درصد، آب قابل استفاده (AWC) به ميزان 9/14 و 3/41 درصد و كاهش جرم مخصوص ظاهري (Db) به ميزان 1/4 و 8 درصد، منافذ ماكرو به ميزان 2/10 و 1/14 درصد و هدايت هيدروليكي اشباع (Ks) به ميزان 4/52 و 8/70 درصد نسبت به شاهد گرديدند. مقدار جذب فسفر در اثر همزيستي با قارچ هاي GE و GI نسبت به شاهد به ترتيب حدود 2/1089 و 8/600 درصد و مقدار جذب پتاسيم حدود 5/811 و 2/506 درصد در اندام هوايي گوجه فرنگي افزايش يافت. مي توان نتيجه گرفت همزيستي ميكوريزي به عنوان يك روش بيولوژيك و پايدار باعث ارتقاي كيفيت فيزيكي و شيميايي در خاك درشت بافت مي گردد.
چكيده لاتين :
Arbuscular mycorrhizal (AM) fungi are beneficial not only for providing plants with nutrients but also for improving the soil structure and aggregate stability by producing glomalin, which is a glycoprotein. A completely randomized block experimental design was conducted with two species of arbuscular mycorrhizal fungi, Glomus intraradices (GI), Glomus etunicatum (GE) and non-mycorrhizal (control) under growth of tomato with four replicates in a sandy loam soil at greenhouse conditions. Results showed that GI and GE significantly (P < 0.01) increased mean weight diameter of aggregates (MWD) by 193.4 and 288.8 %, mesopores by 49.7 and 25.9 %, micropores by 5.5 and 19.6 %, field capacity (FC) moisture by 14.1 and 35.1 %, permanent wilting point (PWP) by 12.4 and 22.6 %, available water capacity (AWC) by 14.9 and 41.3 %, but decreased bulk density (Db) by 4.1 and 8 %, macropores by 10 and 14.1 %, saturated hydraulic conductivity (Ks) by 52.4 and 70.8 %, respectively in comparison with control treatment. GI and GE fungi significantly (P < 0.01) increased uptake of phosphorus and potassium by 600.8 and 1089.2 %, 506.2 and 811.5 %, respectively relative to the control in tomato shoot. It is concluded that mycorrhizal symbiosis as a biological method improves physical and chemical quality of the coarse-textured soil
عنوان نشريه :
دانش آب و خاك
عنوان نشريه :
دانش آب و خاك
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان