اينتين ها: عناصر ژنتيكي دخيل در پيرايش پروتيين

Inteins: Genetic Elements Involved in Protein Splicing

اينتين ها عناصر ژنتيكي هستند كه همانند اينترون ها در بين توالي هاي كدكننده ژن قرار گرفته اما همزمان با پروتيين ميزبان رونويسي و ترجمه مي شوند و سپس خود را از سطح پروتيين ميزبان حذف مي كنند. اينتين ها در ارگانيسم هاي هر سه قلمرو حيات، همچنين در پروتيين هاي ويروسي و فاژها يافت شده اند. بيشتر اينتين ها داراي دو دمين مي باشند: يكي دمين خود پيرايشگر و ديگري دمين اندونوكلياز خانگي. حذف اينتين از پروتيين ميزبان، پيرايش پروتيين ناميده مي شود. اين فرآيند پس از ترجمه، توسط دمين خود پيرايشگر انجام شده و به آنزيم يا كوفاكتور كمكي نياز ندارد. دو بخش جانبي اينتين، كه اكستين ناميده مي شود طي عمل پيرايش و حذف اينتين با پيوند پپتيدي به هم متصل مي شوند و پروتيين ميزبان ساختمان و عملكرد طبيعي به خود مي گيرد. در اين مقاله ي مروري اينتين ها به عنوان عناصر ژنتيكي دخيل در پيرايش پروتيين ها معرفي مي شوند.

Inteins are genetic elements similar to introns which are located between the coding sequences of genes and are transcribed and translated with host proteins. Then, they remove themselves from host proteins. Inteins have been found in organisms in all three domains of life as well as viral proteins and phages. Most inteins have two domains; one is a self-splice domain and the other is a homing endonuclease (PI-SceI endonuclease) domain. Intein excision of host protein is a post translational process and is called protein splicing. It does not require auxiliary enzymes or cofactors. Flanking sequences of intein are called exteins. During protein splicing, intein is removed and the two exteins are connected by a peptide bond that forms a functional protein. This review introduces inteins as genetic elements involved in the protein splicing process.