تعيين‌كننده‌هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و جمعيت‌شناختي تمايلات فرزندآوري زنان همسردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي- درماني همدان (1391)

Socioeconomic, cultural and demographic determinants of childbearing desires among married women attending health centers in Hamedan (2012)

زمينه: تغييرات ارزشي و نگرشي به‌وجودآمده در جامعه ايران در طول چند دهه گذشته، تاثير زيادي بر تصميم‌ها و كنش‌هاي باروري افراد و خانواده ها، به‌ويژه زنان، گذاشته است. هدف از اين مقاله بررسي تمايلات فرزندآوري زنان همسردار مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي ـ درماني شهر همدان و تعيين‌كننده‌هاي آن است. روش ها: داده ها از طريق پيمايشي در طول ماه‌هاي آبان و آذرماه 1391 گردآوري شد. مطالعه به‌صورت مقطعي و در ميان نمونه‌اي به حجم 273 زن واجد شرايط بررسي كه به‌صورت تصادفي انتخاب شدند صورت گرفت. تكنيك گردآوري داده‌ها پرسشنامه ساختار‌يافته بود. يافته ها: نتايج نشان داد كه 7/70 درصد زنان تمايل ندارند علاوه بر فرزنداني كه در زمان بررسي داشته‌اند فرزند ديگري داشته باشند. در اين ميان، 55 و 3/84 درصد زنان به‌ترتيب داراي يك و دو فرزند بودند. بر پايه اين بررسي، 4/78 درصد پاسخ‌گويان، شمار مطلوب فرزند براي خانواده ها را دو فرزند عنوان كرده‌اند. مهم ترين دلايل ترجيح الگوي دو فرزندي، به‌ترتيب مشكلات اقتصادي و مشكل خانواده ها در تربيت و آموزش فرزندان است. نتايج تحليل چندمتغيره نشان داد كه احتمال توقف فرزندآوري در ميان زناني بيشتر است كه شاغل‌اند، فرزندان در قيد حيات بيشتري دارند، در پايان دوره توليدمثل به‌سر مي‌برند، منافع فرزندان را كم‌تر از هزينه هاي آن ارزيابي مي‌كنند و گرايش كم‌تري به ترجيح فرزند پسر بر دختر دارند. نتيجه گيري: سياست‌هاي جمعيتي در راستاي جلوگيري از كاهش بيشتر باروري بايد معطوف به اشتغال، خانواده و كيفيت زندگي به‌ويژه در ميان زنان بدون فرزند، داراي يك فرزند و زوج‌هاي تازه‌ازدواج‌كرده باشد.

Background: Changes in values and attitudes of the Iranian society during the past few decades have greatly influenced the reproductive decisions and actions of individuals and families, especially women. The aim of this study was to analyze the determinants of childbearing desires of married women attending Health Centers in Hamedan. Methods: Data were collected through a survey which was conducted during November and December, 2012. This cross-sectional study was conducted on a sample of 273 eligible women who were selected randomly. A structured questionnaire was used for data collection. Results: Results showed that 70.7 percent of women did not want to have another child in addition to the children they had at the time of survey. Among these women, 55 percent and 84.3 percent had one and two children, respectively. Further, 78.4 percent of respondents stated that two children were the ideal number of children for the households. The most important reasons for the two-children pattern were economic problems and families’ problems in rearing and training the children, respectively. Results of multivariate analysis showed that the likelihood of stopping childbearing was higher among working women,women with more children, women at the end of reproduction age, women evaluating children’s benefits lower than their expenditures, and women with little tendency to prefer sons to daughters. Conclusion: Population policies to prevent further decline in fertility should be focused on employment, family, and quality of life, especially among women without children, women with one child and newly married couples.