اثربخشي گروه درماني شناختي-رفتاري در كاهش نشانه‌هاي افسردگي در بين بيماران مبتلا به سرطان

THE EFFECTIVENESS OF COGNITIVE-BEHAVIORAL GROUP THERAPY ON REDUCTION OF DEPRESSION SYMPTOMS AMONG PATIENTS WITH CANCER

چكيده پيش زمينه و هدف: متناسب با سبب شناسي افسردگي در بين بيماران مبتلا به سرطان شيوه‌هاي درماني مختلفي شناخته شده است كه يكي از آن‌ها گروه درماني شناختي-رفتاري است. هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير درماني گروهي بر كاهش افسردگي بيماران مبتلا به سرطان است. مواد و روش: مطالعه حاضر يك طرح شبه آزمايشي از نوع پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه شاهد مي‌باشد. در اين پژوهش از بين كليه مراجعه كنندگان به بيمارستان اميد شهر اروميه، 20 بيمار كه در طرح‌هاي آزمايشي كفايت مي‌كند به روش نمونه‌گيري در دسترس و 20 نفر از افراد غير مبتلا به طور تصادفي انتخاب و در دو گروه مداخله و شاهد اختصاص داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه افسردگي بك بود. اعضاي گروه مداخله در 12 جلسه 90 دقيقه‌اي گروه درماني شناختي-رفتاري شركت كردند و گروه شاهد هيچ درماني دريافت نكردند. براي مقايسه ميانگين نمرات از آزمون كواريانس(آنكوا) استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه بين ميانگين نمرات پيش آزمون و پس آزمون گروه مداخله و شاهد تفاوت معنا داري وجود دارد. بدين معني كه شناخت درماني گروهي موجب كاهش ميانگين نمره افسردگي بيماران در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد شده است. نتيجه گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر مشخص مي‌كند كه شناخت درماني گروهي مي‌تواند علايم افسردگي بيماران سرطاني را كاهش دهد. لذا از اين يافته مي‌توان در راستاي برنامه‌ريزي يا استفاده از چهار چوب نظريه شناختي در كاهش و يا جلو گيري از افزايش افسردگي بيماران سرطاني استفاده كرد

Background &Aims: Many methods have been established for the treatments of depression among cancer patients depending on its etiology, and cognitive therapy is one of them. This research aimed to investigate the effectiveness of group cognitive-behavioral therapy on decreasing depression level of patients with cancer. Materials & Methods: This pretest-posttest quasi-experimental study was conducted on 20 cancer patients that were selected by available sampling method and were randomly divided into two experimental and one control groups. The measurement tool was Beck Depression Inventory (BPI-II). The experimental group participated in 12 sessions of cognitive therapy, while the control group did not receive any treatment. The mean scores of the two groups were compared through analysis of covariance (ANCOVA). Results: The results of the study showed the significant differences between the mean scores of the pre-test and post-test of the experimental and control groups; cognitive group therapy had reduced the depression mean score in the experimental group. Conclusion: The findings of the study indicate that cognitive group therapy can reduce the depression among cancer patients. Therefore, it is an effective method for encountering and coping with negative life events or prevent depression among cancer patients. Keywords: Cognitive group therapy, Depression, Cancer patients