بررسي و مقايسه كيفيت زندگي مبتلايان به افسردگي اساسي و اختلال خلقي دوقطبي در مرحله بهبود نسبي و افراد سالم

EVALUATION AND COMPARING OF QUALITY OF LIFE IN PATIENTS WITH MAJOR DEPRESSION AND BIPOLAR MOOD DISORDER IN PARTIAL RECOVERY PHASE WITH NORMAL INDIVIDUALS

پيش زمينه و هدف: اختلالات خلقي از جمله افسردگي اساسي و اختلال خلقي دوقطبي از جمله شايع‌ترين مشكلات روان‌پزشكي در جوامع مختلف به‌شمار مي‌روند. كيفيت زندگي متغير مهمي در ارزيابي كارايي درمان در اين دو دسته از بيماري محسوب مي‌گردند. هدف از مطالعه فعلي، بررسي و مقايسه كيفيت زندگي در اين دسته از بيماران در مرحله بهبودي با گروه سالم است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي-تحليلي و مقطعي، 20 بيمار با تشخيص افسردگي اساسي در مرحله بهبودي نسبي، 20 بيمار با تشخيص اختلال دوقطبي در مرحله بهبودي نسبي و 20 فرد سالم در مركز آموزشي-درماني رازي تبريز طي مدت 12 ماه بررسي شدند. افراد با نمره افسردگي بالاي 18 (براساس پرسشنامه افسردگي بك-2) از مطالعه كنار گذاشته شدند. كيفيت زندگي با استفاده از پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني تعيين و مورد مقايسه قرار گرفت. يافته‌ها: افراد سه گروه از نظر سن و جنس همسان بودند. متوسط نمره افسردگي بك-2 در گروه افسردگي اساسي به طور معني‌داري بيشتر از دو گروه ديگر بود. متوسط نمره كيفيت زندگي در حيطه سلامت جسماني در گروه افسردگي اساسي به طور معني‌داري كمتر از گروه شاهد بود. متوسط نمره كيفيت زندگي در حيطه سلامت روان در گروه افسردگي اساسي به طور معني‌داري كمتر از گروه اختلال خلقي دوقطبي بود. در ساير موارد تفاوت معني‌دار آماري بين سه گروه مشاهده نگرديد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، سطح كيفيت زندگي در برخي حيطه‌هاي خاص در گروه افسردگي اساسي در مرحله بهبودي نسبي كمتر از گروه شاهد و گروه با اختلال خلقي دوقطبي در مرحله بهبودي نسبي مي‌باشد. كيفيت زندگي در گروه مبتلا به اختلال خلقي دوقطبي در مرحله بهبودي نسبي تفاوتي با افراد سالم ندارد.

Background & Aims: Mood disorders including major depression (MD) and bipolar mood disorders (BMD) are among the most frequent psychological problems all over the world. Quality of life (QOL) is an important endpoint to assess the efficacy of treatment in these two conditions. This study aimed at evaluating and comparing the QOL in these two groups in the partial recovery phase with normal counterparts. Methods & Materials: In the analytic-descriptive cross-sectional setting, 20 patients with MD in partial recovery phase, 20 patients with BMD in partial recovery phase and 20 healthy subjects were recruited in Tabriz Teaching Razi Centre in a 6-month period of time. Cases with depression score > 18 (according to the Beck depression inventory-2; BDI-2) were excluded. The QOL was assessed by the (World health organization quality of life (WHOQOL-BREF) questionnaire. Results: The three groups were matched for age and gender. The mean BDI-2 score was significantly higher in the MD group than that in the two others. The mean score of physical health domain was significantly lower in the MD group comparing with that in the controls. The mean score of psychological domain was significantly lower in the MD group comparing with that in the BMD group. The other scores were comparable between the three groups. Conclusion: Based on our findings, the QOL was lower in the MD group in partial recovery phase in some domains comparing with the BMD group in the partial recovery phase and the controls. The QOL was not significantly different between the BMD group in the partial recovery phase and the controls. Keywords: Major depressive disorder, Bipolar mood disorder, Quality of life