اثر پي پرين در پارامترهاي بيوشيميايي ناشي از سميت كبدي استامينوفن در موش‌هاي سفيد بزرگ آزمايشگاهي

Effect of Piperine Pretreatment on Biochemical Profiles of Acetaminophen-Induced Hepatotoxicity in Rats

سابقه و هدف: مسموميت با استامينوفن يكي از علل مهم آسيب‌هاي كبدي است. اين اثرات عمدتا ناشي از توليد متابوليت سمي NAPQI (N-acetylp-benzoquinoneimine) در اثر فعاليت آنزيمهاي سايتوكروم اكسيداز است. پي پرين داراي آثار آنتي اكسيداني بوده و همچنين CYP3A و CYP2E1 را مهار مي‌كند. در اين مطالعه نقش پي پرين به صورت پيش مداوا در سميت كبدي استامينوفن بررسي خواهد شد. مواد و روشها: در اين مطالعه رت هاي نر نژاد ويستار (250-150 گرم) كه به 5 گروه 8 تايي، شامل گروه سالين، پي پرين (10mg/kg)، استامينوفن (در دو دوز 500 و mg/kg1000 به فاصله 18 ساعت)، پي پرين به همراه استامينوفن و سيلاي مارين (mg/kg25) به همراه استامينوفن تقسيم شدند، انجام گرديد. فعاليت آلكالين فسفاتاز (ALP)، آلانين آمينو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمينو ترانسفراز (AST) در سرم با كيتهاي مربوطه و فعاليت توتال آنتي اكسيدان به روش FRAP ارزيابي شد. يافته ها: پي پرين به صورت پيش مداوا از افزايش بيش از حد AST و ALT پس از مسموميت حاد با استامينوفن جلوگيري كرد (به ترتيب، 65/1108±25/1711 و 55/463±496 در مقايسه با گروه استامينوفن، 73/5934±29/3956 و 47/3413±57/1914). ميزان توتال آنتي اكسيدان در گروه استامينوفن نسبت به گروه سالين و پي پرين بيشتر بود (به ترتيب، 009/0p < و 003/0p < ). اما نسبت به گروه پي پرين- استامينوفن و گروه سيلاي مارين- استامينوفن تفاوت از نظر آماري معني دار نبود. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه پي پرين تا حدودي مي‌تواند از افزايش آنزيم‌هاي كبدي پس از مسموميت با استامينوفن جلوگيري كند. (ظرفيت آنتي اكسيداني در حضور پي پرين عليرغم انتظار كاهش يافت كه احتمالا در اثر پاسخ بدني است) و احتمالا در حضور پي پرين نياز نيست بدن به طور واكنشي ظرفيت مقابله با NAPQI را با آزاد كردن آنتي اكسيدان ها افزايش دهد به عبارتي، اثر آنتي اكسيداني پي پرين تا حد زيادي مصرف آنتي اكسيدان هاي بدني را كاهش مي‌دهد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Acetaminophen overdose is the most frequent cause of liver injuries. N-acetyl-p-benzoquinone imine (NAPQI) has been proposed as the toxic metabolite of acetaminophen induced by cytochrome P-450. Piperine has antioxidant activities and has been introduced as an inhibitor of CYP3A and P4502E1 activities. This study was done to evaluate pretreatment effect of piperine in acetaminophen induced hepatotoxicity in rat. METHODS: In this study, the rats (weighing 150-250g) were divided into 5 groups: saline, piperine (10 mg/kg), acetaminophen (sequential doses of 500 and 1000 mg/kg within 18 hours), piperine with acetaminophen and silymarin (25 mg/kg) with acetaminophen. Activity of alkaline phosphatase, alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase in serum were evaluated and the total antioxidant activity was measured by FRAP method. FINDINGS: Piperine as pretreatment prevented increasing in AST and ALT after acute acetaminophen poisoning (respectively, 1711.25±1108.65 and 496±463.55, compared to acetaminophen, 3956.29±5934.73 and 1914.57±3413.47). Total antioxidant level in acetaminophen group was higher than the saline and piperine groups (respectively, p < 0.009 and p < 0.003) but no statistical significant differences in results were seen between piperine- acetaminophen and silymarin-acetaminophen groups. CONCLUSION: Piperine may partially prevent increasing level of the enzymes after acetaminophen poisoning. It may be concluded that in presence of piperine the level of antioxidants trends to be decreased. In other word, piperine can decrease the need of high antioxidant capacity to deal NAPQI produced following acetaminophen induced hepatotoxicity. KEY WORDS: Acetaminophen, Piperine, Silymarin, N-acetyl-p-benzoquinone imine, Aspartate aminotransferase, Alanine aminotransferase, Antioxidant, Ferric reducing ability of plasma.