شماره ركورد :
662388
عنوان مقاله :
تاثير داروي لووستاتين بر استيوپروتگرين سرم در افراد مبتلا به نفروپاتي ديابت نوع 2
عنوان فرعي :
Effect of Lovastatin on Serum Osteoprotegerin Level in Type 2 Diabetic Nephropathy
پديد آورندگان :
نظامي، نريمان نويسنده باشگاه پژوهشگران جوان , , اصغري، مهرداد نويسنده كميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , صفا، جاويد نويسنده گروه نفرولوژي، دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , باقري اصل، محمدمهدي نويسنده دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , سالاري، بهزاد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , قرشي، سونا نويسنده دانشگاه آزاد تبريز ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 67
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
61
تا صفحه :
70
كليدواژه :
Diabetic Nephropathy , Lovastatin , نفروپاتي ديابتيك , لووستاتين , ليگاند RANK , osteoprotegerin , استيوپروتگرين , RANK ligand
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: استيوپروتگرين (Osteo Protegrin, OPG)، گليكوپروتييني از خانواده بزرگ گيرنده فاكتور نكروز تومور آلفا مي باشد. با در نظر گرفتن نقش محتمل OPG در بيماري هاي قلبي- عروقي و شيوع بالاي اين بيماري در بيماران مبتلا به نفروپاتي ديابتيك نوع 2 و نيز تاثيرات ضد آترواسكلروتيك استاتين ها، اين مطالعه به منظور بررسي تاثير لووستاتين بر ميزان استيوپروتگرين سرم و ليگاند محلول فعال كننده گيرنده عامل هسته اي كاپا B (sRANKL) در بيماران مبتلا به نفروپاتي ديابت نوع 2، انجام شده است. مواد و روشها: اين مطالعه شبه كارآزمايي باليني (quasi clinical trial)، بر روي 30 بيمار بالغ مذكر مبتلا به نفروپاتي ديابت نوع 2 انجام شد. به هر بيمار روزانه 20 ميلي گرم لووستاتين به مدت 90 روز تجويز گرديد. مقدار OPG سرم و sRANKL با استفاده از كيت هاي تجارتي الايزا، در ابتدا، پس از 90 روز تجويز و 30 روز پس از قطع لووستاتين اندازه گيري و مقايسه شد. يافته ها: مقدار OPG سرم بطور قابل توجهي پس از 90 روز تجويز لووستاتين افزايش (44/16±76/10) و 30 روز پس از قطع آن كاهش (98/11±38/7) يافت (002/0p=)، در حالي كه در همين دوره، مقدار sRANKL به طور معني داري به ترتيب كاهش (20/578±08/1192) و افزايش (66/2124±67/4418) يافت (001/0 > p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه حاكي از كاهش احتمال خطر آترواسكلروز و كلسيفيكاسيون عروقي به دنبال تجويز استاتين ها در اين بيماران مي باشد.
چكيده لاتين :
BACKGROUND AND OBJECTIVE: Osteoprotegerin (OPG), a glycoprotein is a member of the tumor necrotizing factor alpha receptor super-family. By considering the possible role of OPG in cardiovascular disease (CVD), higher incidence of CVD in patients with type 2 diabetic nephropathy (T2DN), and anti-atherosclerotic effects of statins, the present study aimed to investigate the effects of lovastatin on serum levels of OPG, and soluble receptor activator of nuclear factor-?B ligand (sRANKL) in people with T2DN. METHODS: During the present quasi clinical trial, 30 male adult patients with type 2 diabetic nephropathy were studied. Lovastatin, 20 mg/d was administrated for 90 days. Serum levels of OPG and sRANKL were measured using commercial ELISA kits at baseline, after 90 days of intervention, and after 30 days of withdrawal of lovastatin. FINDINGS: Serum level of OPG was significantly increased (10.76±16.44) and decreased (7.38±11.98) during 90 days of intervention and 30 days of withdrawal periods, respectively (p < 0.002), while sRANKL level was significantly decreased (1192.08±578.20) and increased (4418.67±2124.66) during the same periods, respectively (p < 0.001). CONCLUSION: These results indicate decreased risk of atherosclerosis and vascular calcification following lovastatin administration. KEY WORDS: Osteoprotegerin, RANK ligand, Diabetic Nephropathy, Lovastatin.
سال انتشار :
1391
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 67 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت