بررسي ضايعات هيستوپاتولوژيك در ناحيه CA1 هيپوكمپ متعاقب تزريق بتا آميلوييد در مدل تجربي آلزايمر در موش صحرايي

Study of Histopathological Lesions in CA1 of the Hippocampus after Injection of Beta-Amyloid in a Rat Model of Alzheimer’s Disease

سابقه و هدف: بيماري آلزايمر يك اختلال نورودژنراتيو و شايعترين علت دمانس است كه با از دست رفتن تدريجي توانايي هاي شناختي و از دست رفتن حافظه همراه مي باشد. اين بيماري پيشرونده، غيرقابل برگشت و تدريجي است كه موجب تغييرات رفتاري و كاهش توانايي فكري مي‌گردد. از آنجاييكه هنوز مكانيسم دقيق بروز سميت عصبي توسط بتا آميلوييد شناسايي نشد، لذا در اين مطالعه ضايعات هيستوپاتولوژيك در ناحيه CA1 هيپوكمپ متعاقب تزريق بتا‌آميلوييد در موش صحرايي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي از 30 سر موش صحرايي بالغ نژاد ويستار آلبينو با وزن 300-250 گرم براي مطالعه رفتاري و بررسي هيستوپاتولوژيك استفاده شد. رت ها در سه گروه كنترل ، شم تزريق شده با بتا آميلوييد (Beta Amyloid, AB) به طور مساوي تقسيم شدند. ضايعه با تزريق 4 ميكروليتر از AB (1-40) در ناحيه هيپوكمپ ايجاد شد. جهت بررسي رفتاري از تست Y-maze و shuttle box 14 و 16 روز پس از ايجاد ضايعه استفاده شد. و براي بررسي بافت شناسي از رنگ آميزي Nissl و Bielschowsky استفاده شد. يافته ها: ميانگين تغييرات رفتاري براي گروه شم برابر با 56/80%، گروه كنترل برابر با 7/86%، گروه AD برابر با 2/46% بود كه تغيير رفتاري بين گروه AD و ساير گروهها اختلاف معني داري داشت (0001/0p < ). تعداد نورون در هر ميلي متر مربع در گروه هاي آلزايمر، كنترل و شم به ترتيب 92/2، 35/6 و 25/6 شد كه كاهش تراكم نوروني در گروه آلزايمر در مقايسه با كنترل و شم معني دار بود (0001/0p < ). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه تزريق AB (1-40) باعث كاهش قابل توجه شاخصه‌هاي رفتاري و تعداد نورون ها در ناحيه CA1 در هيپوكمپ مي گردد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Alzheimer’s disease (AD) is a neurodegenerative disorder and the most common form of degenerative dementia with progressive loss of cognitive abilities and memory loss. AD is an irreversible, progressive chronic disease that it is the cause of behavior changes and deterioration of thinking ability. Since exact mechanism of neuro-toxicity by beta amyloid has not been identified yet, in this study, the histopathological lesions in CA1 of hippocampus after injection of beta-amyloid in a rat model of AD was studied. METHODS: In this experimental study, 30 adult male Albino Wistar rats weighing (250-300 g) were used for behavioral and histopathological studies. The rats were randomly assigned to three groups; control, sham and B-amyloid (AB) injection. The lesion was induced by injection of 4µLof AB (1-40) into the hippocampal fissure. For behavioral analysis Y-maze and shuttle box were used respectively at the 14 and 16 days post-lesion. For histological studies, Nissl and Bielschowsky staining were done. FINDINGS: The mean scores of alternation behavior for sham, control, and AD group were 80.56%, 86.7%, and 46.2%, respectively. AD group showed a significant reduction in alternation behavior as compared to control and sham group (p < 0.0001). The number of neurons per square millimeter in the Alzheimer group, sham and control, respectively, 2.92, 6.35 and 6.25, and reduced neuronal density in Alzheimerʹs disease compared with control and sham groups were significant (p < 0.0001). CONCLUSION: In the present study, AB (1-40) injection into hippocampus could decrease the behavioral indexes and the number of CA1 neurons in hippocampus. KEY WORDS: Alzheimerʹs disease (AD), Hippocampus, B-amyloid (AB), Memory, Neuropathological changes.