بررسي ارتباط ميان ميزان انعطاف پذيري عضلات كاف و وضعيت عملكردي ورزشكاران آسيب ديده از ناحيه مچ پا

The relationship between the flexibility of calf muscles and functional status of athletes with ankle injuries

زمينه و هدف: يكي از عوامل خطرزا در ايجاد آسيب هاي ورزشي، انعطاف پذيري نامناسب عضلات است كه مي تواند منجر به درد، كاهش دامنه حركتي و محدوديت هاي عملكردي فرد در انجام فعاليت هاي ورزشي يا فعاليت هاي روزانه زندگي شود و كيفيت زندگي وي را تحت تاثير قرار دهد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي ارتباط بين ميزان انعطاف پذيري عضلات كاف و وضعيت عملكردي ورزشكاران آسيب ديده از ناحيه مچ پا بود. روش بررسي: 30 ورزشكار مرد آسيب ديده از ناحيه مچ پا (ميانگين سني 94/3 ± 63/22 و دامنه 18 تا 40 سال) در اين مطالعه شركت داشتند. ميزان انعطاف پذيري عضلات كاف با گونيامتري از حركت دورسي فلكشن مچ پاي مبتلا و سالم شركت كنندگان اندازه گيري شد. براي بررسي وضعيت عملكردي مچ پا از مقياس سنجش آسيب هاي پا و مچ پا (Foot and Ankle Outcome Score : FAOS) استفاده شد. يافته ها: بين ميزان انعطاف پذيري عضلات كاف اندام مبتلا و نمره ي كل حاصل از پرسشنامه عملكردي، ارتباط معناداري مشاهده نشد (05/0 < P) در حالي كه بين انعطاف پذيري همين عضلات در اندام سالم و نمره كل حاصل از پرسشنامه عملكردي، ارتباط معنادار بود ( 51/0 r = , 004/0 P = ). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد هر چند در ورزشكاراني كه انعطاف پذيري عضلات كاف آن ها بيشتر است، وضعيت عملكردي مچ پا بهتر مي باشد؛ اما عدم انعطاف پذيري اين عضلات در همان ورزشكاران، الزاما با پايين بودن وضعيت عملكردي همراه نيست. كليد واژه ها: انعطاف پذيري، وضعيت عملكردي، عضلات كاف، مچ پا، ورزشكار

Background and Aim: One of the risk factors in sports injuries is inappropriate flexibility of muscles, which leads to pain, decrease range of motion and functional limitation in sport or daily activities and affects the athletes’ quality of life. The aim of this study was to investigate the relationship between flexibility of calf muscles and functional status of athletes with ankle injuries. Materials and Methods: Thirty male athletes with ankle injuries (mean age ± SD, 22.63 ± 3.94; range: 18-40 years) participated in this study. Ankle dorsiflexion of affected and non-affected sides were measured with a goniometer. FAOS (Foot and Ankle Outcome Score) questionnaire was used to evaluate the functional status of ankle. Results: The relationship between flexibility of calf muscles in the affected extremity, and total score of the functional questionnaire, was not statistically significant (P > 0.05). While the relationship between the flexibility of muscles and functional questionnaireʹs total score in the non injured extremity was significant (P = 0.004, r = 0.51). Conclusion: This study revealed that although the athletes who have more flexibility of calf muscles, show better functional status of ankle; but there is not necessarily a relationship between inflexibility of the muscles and lowered functional status. Keywords: Flexibility, Functional status, Calf muscles, Ankle, Athlete