ارزيابي اثر تغيير برنامه نوبت كاري از نظام 12 ساعتي به نظام 8 ساعتي بر شيوع مشكلات بهداشتي در يك شركت پتروشيمي

Assessing the Impact of Shift Schedule Change from 12-Hour to 8-Hour Pattern on Prevalence of Health Problems in a Petrochemical Company

مقدمه: مطالعه‌اي روي نظام نوبت‌كاري و مشكلات ناشي از آن در پرسنل نوبت‌كار يك شركت پتروشيمي انجام شد. در آن مطالعه پيشنهاداتي براي تغيير نظام نوبت‌كاري ارايه گرديد و آن شركت نظام نوبت‌كاري خود را از نظام 12 ساعتي به نظام 8 ساعتي تغيير داد. پس از سپري شدن يكسال، اين مطالعه با هدف ارزيابي اثر تغيير برنامه نوبت‌كاري بر ميزان شيوع مشكلات بهداشي در ميان نوبت‌كاران شاغل در آن شركت انجام شد. روش‌ها: نمونه‌ها در اين مطالعه مقطعي شامل 79 نوبت‌كار مطالعه فعلي و 74 نوبت‌كار مطالعه قبلي بودند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها مشابه مطالعه قبلي و متشكل از پرسش‌نامه‌اي بود كه سوال‌هايي در زمينه ويژگي‌هاي دموگرافيك، مشكلات بهداشتي و نظرخواهي در مورد تغيير برنامه نوبت‌كاري در آن گنجانده شده بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 5/11 انجام گرفت. يافته‌ها: ميانگين سابقه‌كار در نظام نوبت‌كاري افراد مورد مطالعه در مطالعه فعلي و قبلي به ترتيب 40/2 ± 91/5 و 79/3 ± 18/5 سال بود (05/0 P > ). شيوع برخي مشكلات گوارشي و اختلالات اسكلتي- عضلاني در مطالعه فعلي به طور معني‌داري بيشتر از مطالعه قبلي بود (05/0 P < )، اما شيوع برخي مشكلات ذهني در بين نوبت‌كاران مطالعه فعلي به طور معني‌داري كمتر از شيوع آن‌ها در بين نوبت‌كاران مطالعه قبلي بود (05/0 P < ). برنامه جديد از نظر نوبت‌كاران كميت و كيفيت خواب آنان را بهبود بخشيده بود. همچنين يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه 5/97 درصد افراد مورد مطالعه، نظام جديد را نسبت به نظام قبلي بهتر مي‌دانستند. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، تغيير برنامه نوبت‌كاري از نظام 12 ساعتي به 8 ساعتي باعث كاهش شيوع اختلالات ذهني در نوبت‌كاران شده بود و به بهبود وضعيت خواب و زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي انجاميده بود. بنابراين مي‌توان چنين نتيجه‌گيري نمود كه تغيير ايجاد شده در برنامه نوبت‌كاري مفيد بوده است و اغلب افراد آن را اثربخش و مثبت ارزيابي نمودند.

Background: Breast cancer is the most frequently occurring cancer among women worldwide so that, if detected in early stages, it would be controllable. Mammography is considered as the most exact means of detecting breast cancer in the earlier stages. This study evaluated and compared the effectiveness of three educational interventions on knowledge and health beliefs regarding breast cancer screening behaviors in women above 40 years in Isfahan, Iran. Methods: This population-based, experimental study was conducted on 96 women above 40 years in Isfahan, Iran. These women were randomly divided into three interventional groups (group education along with book, group education, and mailing the book by post). Data collection tool was a three-part questionnaire which covered demographic data, knowledge questions and questions about constructs of the health belief model (HBM) (based on Champion’s health belief model questionnaire). The obtained data were analyzed using descriptive and analytical statistics such as chi-square, paired t-test and one-way analysis of variance (one-way ANOVA) at the set significance level ? = 0.05. Findings: There was no statistical significant difference in mean scores of the knowledge and the HBM constructs between the three groups before the intervention. Whereas three months after the intervention, there was a statistical significant difference observed in mean scores of the knowledge and model structures between the three groups. The statistical tests showed a statistical significant difference between the mean scores of the knowledge and most of the HBM’s constructs before and after three months of intervention in each of the study groups (P ? 0.001). Conclusion: Among the methods examined in this study, group education along with books has been increasingly awarded. As a result, their perceived sensitivity, severity, and perceived benefits increased and perceived barriers to mammography decreased. This issue demands to the design of combined educational programs.