ارتباط خودكارامدي عمومي و حمايت اجتماعي درك‌شده با كيفيت زندگي بيماران قلبي- عروقي: يك مطالعه مقطعي

Association between Self-Efficacy, Perceived Social Support and Quality of Life in Patients with Cardiovascular Diseases:

مقدمه: بيماري‌هاي قلبي- عروقي به صورت يك فاكتور مستقل روي كيفيت زندگي بيماران تاثير منفي بسزايي بر جاي مي‌گذارد. با اين وجود افزايش خودكارامدي عمومي و حمايت اجتماعي درك‌شده مي‌تواند در سازگاري بهتر بيماران با عوارض ناشي از بيماري و بهبود كيفيت زندگي آنان موثر باشد. از اين رو اين مطالعه با هدف بررسي تاثير خودكارامدي عمومي و حمايت اجتماعي درك‌شده بر كيفيت زندگي بيماران قلبي- عروقي انجام شد. روش‌ها: در يك مطالعه مقطعي 116 بيمار قلبي- عروقي بستري شده در مراكز بيمارستاني شهر ايلام با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. در اين مطالعه پرسش‌نامه‌‌هاي كيفيت زندگي ( World Health Organization Quality of Lifeيا (WHOQOL-BREF، خودكارامدي عمومي و حمايت اجتماعي درك‌شده مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات مطالعه پس از جمع‌آوري و ورود به نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و در سطح معني‌داري 05/0 = ? مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 3/35 درصد شركت‌كنندگان در مطالعه مرد و 7/64 درصد زن بودند كه 8/82 درصد آنان متاهل و 2/17 درصد مجرد بودند. 6/2 درصد از بيماران كيفيت زندگي كنوني خود را بسيار بد، 4/3 درصد بد، 3/29 درصد متوسط، 9/50 درصد خوب و 8/13 درصد كيفيت زندگي خود را بسيار خوب ارزيابي نمودند. همچنين 3/4 درصد افراد از سلامت كنوني خود خيلي ناراضي، 2/11 درصد ناراضي، 2/32 درصد نه راضي و نه ناراضي، 8/44 درصد راضي و 5/9 درصد خيلي راضي بودند. ميانگين نمره كيفيت زندگي بيماران در ابعاد سلامت جسماني 32/3 ± 18/22، سلامت محيطي 08/5 ± 76/25، سلامت رواني 79/4 ± 94/19 و روابط اجتماعي 26/3 ± 79/10 به دست آمد. همچنين ميانگين نمره خودكارامدي عمومي 97/26 و حمايت اجتماعي 02/25 بود. همبستگي معني‌داري بين خودكارامدي عمومي و حمايت اجتماعي درك‌شده با ابعاد كيفيت زندگي وجود داشت، به طوري كه با افزايش ميزان خودكارامدي عمومي و حمايت اجتماعي درك‌شده، ميانگين نمره سلامت جسماني، سلامت محيطي، سلامت رواني و روابط اجتماعي افزايش مي‌يافت (05/0 < P). نتيجه‌گيري: خودكارامدي عمومي و حمايت اجتماعي درك‌شده تاثير بسزايي در افزايش كيفيت زندگي داشت. از اين رو طراحي و اجراي مداخلات آموزشي براي افزايش حمايت اجتماعي و خودكارامدي عمومي و همچنين كيفيت زندگي در بيماران قلبي- عروقي توصيه مي‌گردد.

Background: Quality of life is an essential part of the evaluation of health status. As an independent factor, cardiovascular disease has negative effect on the quality of life in such patients. However, the general self-efficacy and perceived social support can help patient to better cope with the mental and physical condition from the disease and improve their quality of life. The preset study aimed to investigate the effect of general efficacy and perceived social support on quality of life in cardiovascular patients. Methods: This cross-sectional study was conducted on 116 cardiovascular patients who hospitalized in Ilam, Iran. Data were collected with the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL-Bref) questionnaire, general self efficacy and perceived social support questionnaires. Findings: Findings showed that 35.3% of the participants in the study were male and 64.7% were female. 82.2% were married, and 17.2% were single. According to the results, 2.6% of the patients assessed their current quality of life very poor, 3.4 % poor, 29.3% intermediate, 50.9 % good and 13.8% very good. Besides, 4.3% of the patients were very dissatisfied with their current health status, 11.2% dissatisfied, 32.2% neither satisfied nor dissatisfied, 44.8% satisfied and 9.5 % were very satisfied. Average score in physical health dimension was 22.18 ± 3.32, environmental health dimension 19.49 ± 4.79, mental health dimension 10.79 ± 3.26, and social relationship dimension 25.76 ± 5.08. Furthermore, findings indicated that general self-efficacy average score was 26.97 and for social support was 25.02. Result showed a significant association between the general self-efficacy and perceived social support. As increasing general self-efficacy and perceived social support, physical health, environmental health, mental health and social relationships increased accordingly (P > 0.05). Conclusion: General self-efficacy and perceived social support have important role in improve quality of life. Designing and implementing educational interventions to increase social support and general self-efficacy in patients with cardiovascular disease is recommended.