قضاوت اخلاقي و شخصيت پرونده‌اي براي اتانازي

Moral Judgment and Personality: a Case for Euthanasia

اين پژوهش با رويكرد نظري و مطالعه پيمايشي رابطه نگرش به اتانازي، يعني پايان دادن آسان به زندگي بيماران در حال مرگ، را با دامنه متنوعي از متغيرهاي شخصيتي مطالعه كرد. 118 دانشجو به مقياس نگرش به اتانازي، پرسش‌نامه شخصيت هگزاكو، مقياس شادي فاعلي، علاقه به دين، و مقياس‌هاي سامانه‌هاي گرايش رفتاري/ بازداري رفتاري پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه پذيرش اتانازي با دينداري، شادي، صداقت- فروتني، توافق و وظيفه‌شناسي، رابطه منفي داشت. اما رابطه آن با سامانه‌هاي رفتاري معنادار نبود. بر پايه ‌اين نتايج، علاوه بر دينداري، متغيرهاي ديگري چون شخصيت و عاطفه در قضاوت اخلاقي ما نقش دارند. يافته‌هاي پژوهش بر پايه مفاهيم نوع‌دوستي و خودمختاري مبتني است.

Using a theoretical-analytical approach and survey method, the present paper studies the relationship between the attitude towards Euthanasia-the painless killing of dying patient suffering from an incurable and painful disease or in an irreversible coma- and a diverse set of personality variables. 118 university students completed a scale of the attitude towards euthanasia, HEXACO personality inventory, subjective happiness scale, the scale of interest in religion, and the scales of Behavioral Approach System (BAS) and Behavioral Inhibition System (BIS). The results indicate that accepting Euthanasia has negative relationship with religiosity, happiness, honesty, humbleness, agreement and deontology, but its relationship with behavioral systems is not significant. If we take these results into consideration, other variables such as personality along with religiosity and affection play a certain role in our moral judgment. These findings are based on the concepts of altruism and self-determination.