جستاري در چيستي و گستره معرفت خدا (3)

The Whispered Prayer of the Knowers: the Nature and Scope of the Knowledge of God (3)

شناخت به دو شكل حصولي و حضوري صورت مي‏گيرد. اولياي خدا، خداي متعال را نه از طريق مفاهيم ذهني و صفات غايبانه او، كه از طريق خودش و علم حضوري يافته و مي‏شناسند. بدين‏سان، مي‏توان با توسعه مصاديق حضوري، فهم درستي از مفاهيم و آموزه‏هاي ناب اهل‏بيت عليهم‏السلام به دست آورد. علم حضوري داراي شدت و ضعف مي‏باشد. گاه آگاهانه و يا نيمه‏آگاهانه است، گاهي هم علم حضوري به دليل عظمت وجودي و كمال شخص مدرك، به حدي است كه همه حقايق علم هستي، مشهود انسان راه يافته مي‏شود. اين مقاله به تفصيل پيرامون چگونگي و امكان و يا عدم امكان شناخت كنه و ذات خداي متعال يا علم حضوري بحث مي‏كند.

Knowledge is acquired discursively and intuitively. Friends of God do not know the Most High God through mental concepts and His absent attributes; rather, they know God through Himself and intuitive knowledge. In this way, a correct understanding about pure concepts and teachings of Holy Prophetʹs household can be achieved by developing intuitive instances. Intuitive knowledge has high and low degrees. It is sometimes conscious and at other times semiconscious. Intuitive knowledge sometimes extends to such a degree, due to guided perceiverʹs existential greatness and perfection, that he visions all realities of existence. The present paper discusses the manner, possibility or impossibility of knowing the core of essence of the Most High God or intuitive knowledge.