فراخواندن مخاطبان از سوي متون علمي عمومي

Calling to Audience by Science Communication Magazines

اين مقاله به مسيله عمومي كردن علم در مجله هاي علمي عمومي ايراني مي-‌پردازد. با آنكه مدت زيادي است اين قبيل مجله ها در ايران منتشر مي‌شوند اما هنوز به‌عنوان مقوله‌اي ارتباطاتي در اين حوزه مورد مطالعه واقع نشده‌اند. مقاله حاضر با توجه به نقش مجله هاي مذكور در انتشار اطلاعات و درك علمي در حوزه عمومي بر زبان به‌كاررفته در توليد متون علمي عمومي ايراني، تمركز و معيارهايي را براي مناسب كردن زبان اين مجله‌ها در راستاي افزايش درك عامه از علم شناسايي كرده است. براي دستيابي به اين معيارها، از محتواي نظري دو نظريه كنشگر ـ شبكه و علم تعاملي استفاده شده و هفت معيار به دايره شناخت درآمده است. اهميت شناخت اين معيارها در آن است كه ابزاري را براي كاربرد در مجله‌هاي علمي عمومي به‌منظور ارايه روش هاي ارتباطات موثّر محتواهاي علمي با عموم فراهم مي‌كند. در اين مقاله با توضيح معيارهاي زبان ايده آل يا نگارش متون علمي عمومي، روش برقراري ارتباطات عمومي علم موثّر توضيح داده شده تا اين معيارها از وضعيت انتزاعي بيرون آمده و عملياتي و اجرايي شوند.

This paper will examine the problematic of public science that scientific magazines in Iran set it to be their communication agenda. The problem, however, is that after 140 years of public science there is no solid evidence that can suggest they have been effective. To solve this problem, this paper will apply and will address the concept of calling to audience by public scientific texts, as a process through which the producers of public scientific contents form the linguistic structure of their messages. This concept originates from a theoretical synthesis of two theories as follows: actor-network theory and theory of interactive science. Such concept consists of seven properties that can contribute to its explanatory merits as well as to operationalize measuring effectiveness. The significance of such conceptualization lies in its applicability in providing hard evidence through this research that can support solutions for effective communication when scientific contents are concerned. This is because such materials should reach the general public for consumption in everyday use.