سياست‌گذاري فرهنگي در وضعيت آنومي فرهنگي و اجتماعي

Policy Making in the State of Socio-cultural Anomie

در شهرهاي در حال توسعه، در پي بالا رفتن تراكم جمعيتي و به‌تبع پيدايش تراكم اخلاقي، بروز آسيب‌هاي اجتماعي اجتناب‌ناپذير به‌نظر مي‌آيد. در چنين شرايطي در جامعه، اختلال‌هاي اخلاقي، ارزشي و عدم تطابق در هنجارها، مجال بروز يافته و تعادل معمول حيات اجتماعي به مخاطره مي‌افتد. در اين صورت نابساماني در جامعه حادث مي‌شود كه نظم موجود را از بين برده و پديده آنومي، مجال بروز مي‌يابد. در برخي كلانشهرها به‌دليل وجود گروه‌هاي شهري گوناگون، گسست فرهنگي نيز به ‌چشم مي‌خورد. با توجه به‌ اينكه موضوع، پيرامون بررسي آنومي در ميان گتوهاي شهري است، تمركز بر روي اينكه چه عواملي باعث به‌وجود آمدن آنومي شده و خود آنومي چه تاثيري روي بافت شهري مي‌گذارد، زمينه بسيار مهمي در امر سياست‌گذاري فرهنگي در كلانشهرها محسوب مي‌شود. مورد مطالعه، شهر كرج مي‌باشد و نتايج حاكي است كه آنومي در اين شهر بر اثر تصادم فرهنگي و انسداد جريان‌هاي اجتماعي پديد آمده ‌است.

In developing cities, through the population density and moral aggregation, the accession of social inconvenience is so unavoidable. In this term, moral derangement and incoherence of norms apparent and the equivalence of social life lead to hazard. Meanwhile, the form of unorganization is occurred in the society which annihilate the order and hence anomie will be divulge. In some metropolises, cultural rupture is exist because of different groups. the subject of this survey that includes the assessment of anomie in urban ghettos, focus on the component of anomie versus the affection of anomie on contexture of urbans, gain us the bases of policy making in metropolises. The case of this study includes karaj ghettos and gain us that anomie is occured by cultural conflict and blockage of social circuit.