پديد آورندگان :
فرهنگي، علي‌اكبر نويسنده استاد دانشگاه تهران , , رستگار، عباس‌علي نويسنده استاديار دانشگاه سمنان ,
كليدواژه :
ارتباط درون‌فردي , ارتباط فرافردي , ارتباط ميان‌فردي , ارتباط برون‌فردي , معنويت , فراانگيزش , معنويت فراديني , انگيزش
چكيده فارسي :
انگيزش در كار، پديده‌اي چندوجهي است كه نمي‌توان آن را مستقيماً به وسيله يك متغير واحد سنجيد، انگيزش در كار به صورت مجموعه‌اي از نيروهاي دروني و بيروني است كه آغاز، شكل، جهت، شدّت و مدت رفتار مربوط به كاري را تعيين مي‌كند. همچنين انگيزش در كار، نتيجه تلفيق خصيصه‌هاي فردي، ماهيت كار و ويژگي‌هاي محيط كاري است. هر چند براي تبيين، توجيه، تشريح و كنترل جنبه‌هاي مختلف انگيزش در كار كاركنان، تيوري‌هاي گوناگوني ارايه شده اما بيش‌تر آن‌ها در يكپارچه ساختن ساحت‌هاي گوناگون وجودي انسان و در ارايه چارچوبي جامع در برانگيختگي كاركنان در كارشان فقيرند. مقاله‌اي كه پيش رو داريد، مدلي نسبتاً جامع در زمينه انگيزش در كار كاركنان با ابعاد وجودي زيستي، اجتماعي، رواني و معنوي يك فرد در سازمان است كه تحت عنوان «مدل انگيزشي مبتني بر معنويت كاركنان» طراحي و تبيين شده است. اين مدل داراي ابعاد چهارگانه ارتباط فرافردي، ارتباط درون فردي، ارتباط ميان فردي و ارتباط برون فردي با نشان‌گرهاي مربوط به آن است كه نتيجه‌اش «معنويت» خواهد بود. به عبارت ديگر، «معنويت» با چهار گونه ارتباط يك فرد با نيروي برتر (خدا)، با خويشتن خويش، با ديگران و با محيط تعريف شده كه هر يك از آن‌ها با بخشي از ساحت‌هاي وجودي انسان مربوط مي‌شوند؛ بدين معنا كه ارتباط فرافردي با ساحت معنوي، ارتباط درون فردي با ساحت رواني، ارتباط ميان فردي با ساحت اجتماعي و ارتباط برون‌فردي با ساحت زيستي انسان سروكار دارند. همچنين چهار گونه ارتباطاتي مذكور كار با معنا، كار هدفمند، خودشكوفايي در كار و به هم پيوستگي با هر چيز در محيط كاري و طبيعي را به ارمغان خواهند آورد، و سرانجام هر يك از آن‌ها در انگيزش در كار كاركنان موثر خواهند بود. بر اساس تحقيقاتي كه به منظور آزمون فرضيه‌هاي مدل به روش‌هاي تحليل مسير و تحليل عاملي تاييدي در دو سطح صف و ستاد در دانشگاه تهران انجام گرفت، كاركنان دانشگاه تهران بر اين عقيده بودند كه ارتباط ميان فردي و ارتباط برون فردي در انگيزش در كارشان موثرند؛ امّا در نظر آنان ارتباط فرافردي و ارتباط درون‌فردي در برانگيختگي در كارشان رابطه‌اي ندارد.
چكيده لاتين :
Motivation at work is a multiple phenomenon which can not be evaluated by a single variable, directly.
Motivation at work is concerned with internal and external variables which determine, initiation, form, direction, intensity and duration of the work.
Furthermore, personnel’s motivation for work originates from complexity of the individuals’ personalities, nature of the work and the characteristics of the work environment.
Although, several different theories have been offered for explication, justification, explanation and control of different aspect of the motivation process, most theories are not adequate enough to cover all humane existential aspects and they do not offer a theorical comprehensive framework which can motivate employees to perform their duties.
In this paper an attempt has been made to formulate a relatively comprehensive model of employees motivation with individual existential social, mental, spiritual aspects, in an organization, that is designed as “Motivating model based on employees’ spirituality”.
This model has four dimensions: Superpersonal, intrapersonal, interpersonal, exopersonal with their indicatives as “spirituality”.
In other words, “spirituality” is defined through a humane quadruple relationship; connection with God, self-relation, interaction with others and interaction with environment, which are all concerned with human’s existential aspects, i.e, the superpersonal relationship with spiritual aspect, interapersonal with mental aspect, intrapersonal with social aspect, exopersonal with life aspect.
Furthermore, these quadruple communication lead to meaningful action, goaloriented action, self actualization at work and integration in the work environment and ultimately cause all motivated employees to perform their work well.
According to the researches conducted at two levels of professors and staffs of Tehran university to examine the model assumptions of path analysis method and factor analysis, the staffs believed that interpersonal and exopersonal relations motivated them to work, while, the super personal and interpersonalrelationships had no effect on them.
