بررسي اثر بخشي آموزش مهارتهاي پس از ازدواج بر افزايش رضايت زناشويي زوجين

Study of the Effectiveness of Post Marriage Skills Training in Increasing Marital Satisfaction of Couples

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي پس از ازدواج بر افزايش رضايت زناشويي زوجين مراجعه كننده به كلينكهاي خصوصي مشاوره شهر كرج بود. روش: جامعه آماري د راين پژوهش كليه زوجين مراجعه كننده به كلينكهاي خصوصي در سال 1389 بود . از اي ن جامعه 40 زوج كه نمره آنها در آزمون رضايت زناشويي پايينتر از نقطه برش بود به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش ( 20 زوج) و كنترل ( 20 زوج) جايگزين شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ بود. در اي ن پژوهش از روش تحقيق نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون گروه گواه استفاده شده است و قبل از اعمال مداخلههاي تجربي از گروههاي آزمايش و گواه پيش آزمون به عمل آمد و پس آزمون نيز در پايان مداخله و آزمون پيگيري به فاصله 1 ماه بعد از اجراي پس آزمون انجام شد. گروه آزمايش ده جلسه 90 دقيقهاي در جلسات آموزشي شركت كردند. تفاوت بين ميانگين پيش آزمون و پس آزمون هر گروه از نظر معنيدار بودن آماري مورد بررسي قرار گرفت. بدين صورت آموزش مهارتهاي پس از ازدواج به عنوان متغي?ر مستقل اعمال گرديد تا تاثير آن بر افزايش رضايت زناشويي زوجين به عنوان متغي?ر وابسته مشخص گردد. براي تحليل دادهها از تحليل كواريانس يك راهه (انكوا) و تحليل كواريانس چند نتايج نشان دادند كه آموزش مهارتهاي پس از ازدواج باعث p < 0/ متغي?ري(مانكوا) استفاده شد. يافته ها: در سطح 05 افزايش رضايت زناشويي زوجين ميگردد. همچنين اثربخشي آموزش اين مهارتها بر 9 مولفه رضايت زناشويي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و نتايج نشان داد كه آموزش مهارتهاي پس از ازدواج بر 8 مولفه ، كه عبارتند از: مسايل شخصيتي، ارتباط زناشويي، حل تعارض، مديريت مالي، فعاليت هاي اوقات فراغت، روابط جنسي، فرزند و فرزند پروري، خانواده و دوستان زوجين موثر است اما آموزش اين مهارتها بر مولفه جهتگيري مذهبي تاثير چنداني ندارد. p < 0/05

The purpose of the present research was to study the influence of post marriage skills training in increasing couplesʹ marital satisfaction that refer to Karaj private clinics. The statistical population in this research included all couples referring to 71 private centers and 4 clinics of Karaj in 1389. In this population, 40 couples were selected as the sample whose scores were lower than cut point in Enrich marital satisfaction test. These subjects were placed randomly in two experimental and control groups. The instrument was Enrich marital satisfaction questionnaire. The method of empirical research was pre-test, post-test with control group. The experimental group received ten 90-minute sessions of post marriage skills training .Both groups were tested and evaluated three times (pretest post-test and follow-up).The obtained data with respect to the research hypotheses were analyzed through one- way covariance analysis (ANCOVA) and multi- variable covariance analysis (MANCOVA). The obtained results showed that post marriage skills training increased couplesʹ marital satisfaction.