رابطه سبك‌هاي دلبستگي، تنظيم هيجاني و تاب‌آوري با بهزيستي رواني در دانشجويان علوم پزشكي

The Relation of Attachment Styles, Emotion Regulation, and Resilience to Well-being among Students of Medical Sciences

مقدمه: بهزيستي رواني جز روانشناختي كيفيت زندگي مي‌باشد و انعكاس دهنده خلق مثبت، سرزندگي و علاقه به محيط است. به لحاظ نظري، انواع دلبستگي مي‌تواند از طريق الگوهاي ارزيابي استرس با بهزيستي رواني مربوط باشد. از جمله اين الگوهاي ارزيابي استرس مي‌توان به تاب‌آوري و تنظيم هيجاني اشاره كرد. پژوهشگران معتقدند كه دلبستگي، تاب‌آوري و تنظيم هيجاني به عنوان تعيين‌كننده‌هاي مهم سلامت رواني و به طور دقيق بهزيستي رواني شناسايي شده‌اند. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه سبك‌هاي دلبستگي، تنظيم هيجاني و تاب آوري، با بهزيستي رواني دانشجويان علوم پزشكي بود. روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي همبستگي 200 نفر از دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه سمنان به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. داده ها به وسيله پرسشنامه‌هاي سبك‌هاي دلبستگي، بهزيستي رواني، تاب‌آوري و تنظيم هيجاني جمع آوري گرديد و با آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: بين دلبستگي ايمن(42/0)، و ارزيابي مجدد(37/0) با بهزيستي رواني رابطه مثبت و معناداري(05/0 > ‌p) وجود داشت. رابطه سركوبي(05/0p < ، 42/0-r=)، دلبستگي اشتغالي (05/0p < ، 23/0-r=) و دلبستگي ترسان (01/0 p < ، 17/0-r=) با بهزيستي رواني منفي و معنادار بود. همچنين نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه ابتدا سركوبي و پس از آن به ترتيب سبك دلبستگي ايمن، ارزيابي مجدد، تاب‌آوري و سبك دلبستگي ترسان نقش معناداري در پيش‌بيني بهزيستي رواني داشتند و متغيرهاي پيش‌بين در مجموع 34/0 از تغييرات بهزيستي رواني را (0001/0 > p) تبيين نمودند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه سبك‌هاي دلبستگي، تاب‌آوري و تنظيم هيجاني، پيش‌بيني‌كننده مناسبي براي بهزيستي رواني مي‌باشد. بنابراين تشكيل شبكه‌هاي قوي از حمايت اجتماعي و ارتباطات بين فردي از طريق برنامه‌هاي مختلف دانشگاهي، به منظور بالابردن بهزيستي و سلامت رواني دانشجويان توصيه مي‌شود.

Introduction: Psychological well-being, reflecting positive mood, vitality, and interest in milieu, is a part of quality of life psychology. Attachment styles could be theoretically linked to well-being through stress appraisal patterns that include emotion regulation and resilience. Researchers believe that attachment, resilience, and emotion regulation have generally been identified as important determinants of psychological health or specifically spoken, psychological well-being. The aim of this study is to investigate the relationship of attachment styles, emotion regulation and resilience with well-being among students of medical sciences. Methods: In this descriptive correlation investigation, study population included 200 medical sciences students of Semnan University selected through convenience sampling. Data was collected using questionnaires of attachment styles, emotion regulation, resilience and wellbeing. Data was analyzed using Pearson correlation and regression. Results: A significant positive relationship was observed between secure attachment (0.42) and reappraisal (0.37) to psychological well-being (p < 0.05). In addition, the relationship of suppression (r=-0.42, p < 0.05), preoccupied attachment (r=-0.23, p < 0/05), and fearful attachment (r=-0.17 p < 0.01) with well-being is significant and negative. Moreover, the results of stepwise regression analysis showed that suppression first and then secure attachment, reappraisal, resilience and fearful attachment style respectively have a significant role in predicting psychological well-being and predictor variables explain totally (0.34) of variations in psychological well-being (p < 0.0001). Conclusion: The results indicate that attachment styles, resilience, and emotion regulation are proper predictors for psychological well-being. Therefore, forming strong networks of social support and interpersonal communication through academic programs is highly recommended to enhance students’ psychological well-being and mental health.