بررسي تاثير توسعه مالي و مصرف انرژي بر تخريب زيست محيطي در ايران در چارچوب فرضيه منحني زيست محيطي كوزنتس (EKC)

Examining the Impact of Financial Development and Energy Consumption on the Environmental Degradation in Iran in the Framework of the Environmental Kuznets Curve Hypothesis (EKC)

امروزه مسايل زيست محيطي به ويژه مسيله آلودگي آب و هوا به يكي از مهم ترين نگراني هاي جهاني تبديل شده است. آلودگي هوا، سلامتي موجودات زنده و اكوسيستم هاي طبيعي را تحت تاثير قرار داده است. براساس مطالعات مختلف، توسعه مالي مي تواند از طريق جذب سرمايه گذاري مستقيم خارجي و افزايش درجه تحقيق و توسعه (R&D) سبب كارايي محيطي و در نتيجه كاهش ميزان آلودگي محيطي شود. اين پژوهش در چارچوب فرضيه منحني زيست محيطي كوزنتس و با استفاده از رويكرد ARDL، به بررسي نقش توسعه مالي و مصرف انرژي بر آلودگي هوا در ايران طي دوره زماني 2007-1971 پرداخته است. براساس نتايج بدست آمده، توسعه مالي بيشتر در ايران سبب كاهش انتشار 2CO مي گردد .به علاوه با افزايش مصرف انرژي در ايران، انتشار 2CO افزايش مي يابد. همچنين نتايج تحقيق، حاكي از رد فرضيه منحني زيست محيطي كوزنتس در بلندمدت در ايران است.

Today, environmental issues, especially water and air pollution problems have become a major global concern. Air pollution, affects the health of living organisms and natural ecosystems. According to various studies, financial development in a country may attract Foreign Direct Investment (FDI) and higher degrees of research and development (R&D). This, in turn can, increase the environmental performance and thereby reduce environmental pollution. This investigation aims to examine the role of financial development and energy consumption in Iran during 1971-2007, in the framework of the environmental Kuznets curve, using ARDL approach. According to results further financial development in Iran lead to decrease of CO2 emissions. In addition, an increase in energy consumption in Iran is likely to increase CO2 emissions. Also, the results reject the Environmental Kuznets Curve hypothesis in Iran in the long-term