عنوان مقاله :
مباني مشروعيّت قدرت سياسي در اند يشه سياسي اسلام
عنوان فرعي :
The Bases of Legitimacy of Political Power in Islamic Political Thought
پديد آورندگان :
ميرغياثي، سيد عبدالله نويسنده عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي Mirghiassi, Seyyed Abdollah
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 4
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
كليدواژه :
تطور رويكرد شيعي مشروعيّت درحكومت , مشروعيّت , مشروعيّت فرا انساني
چكيده فارسي :
مولّفه مشروعيّت در يك نظام سياسي،اساس ومبناي حاكميّت حا كمان واطاعت شهروندان ازقدرت سياسي است. دربستر تحوّل تاريخي در جوامع انساني اعم از غربي وشرقي، در ابتدا حاكمان، واجد فرّه الهي بودند.
نظريه هاي حق الهي،مشروعيّت الهي و پس از آن نظريّه مشروعيّت ديني درعرصه حكومت و سياست با تمسّك به كتاب مقدّس ومتون مذهبي توجيه مي شدند.
در تفكراسلامي بطور اعم، اختلاف نظر درباب منشآ مشروعيّت برخاسته از دومبناي« معرفت شناختي» و «سياسي» است. مطابق مبناي نخست «شيعه» تداوم حاكميّت الهي را درچهره «امامت» متجلّي مي بيند و جنبه هاي ذاتي سياست را اصولي وآن را از مّهات اصول دين وبالطبع امري اساسي وتحقيقي تلقّي مي نمايد.امّا «اهل سنّت» تداوم حاكميّت الهي پس از پيامبر رابرمبناي اجتماع واجماع درنظريه «خلافت» جستجو مي كند وجنبه هاي ذاتي سياست را به عنوان فروعات فقهي امري تقليدي تلقي مي نمايد.
مطابق مبناي دوم اختلاف ميان شيعه واهل سنّت دربحث حاكميّت واطاعت بر مبناي مشروعيّت به دوران پس از پيامبر برمي گردد. مبناي انساني مشروعيّت مشتمل برعناصر متعددي است كه حتي مدعيان مشروعيّت بخشيِ حكومت ازراه قهر وغلبه نيز سعي دارند جهت بقا واستمرار حكومت خود ،آنرا نزد مردم عطيه الهي معرّ في كنند.كه دراين نوشتار به آنها پرداخته مي شود.
بر رسي انديشه سياسي شيعه در دوران غيبت امام معصوم براساس گفتمان غالب در چهار مرحله يا دوره از عصر تكوين هويّت مذهبي شيعه تا عصر جمهوري اسلامي،تحولّ و تطوّر رويكرد به حكومت هاي وقت مبناي مشروعيّت، مساله ي قابل تاملي است كه در بخش آخر اين مقاله به آن پرداختيم.
چكيده لاتين :
Legitimacy of a political system is the basis for the rulers’ authority and citizens’ obedience. During the history of mankind, it has been said that, the rulers have enjoyed divine power and divine right, divine legitimacy and religious legitimacy has been justified through the holy books and religious texts. The disagreement about the origin of legitimacy in Islam originates from epistemological and political elements. The Shiite consider divine authority in Imamat and see it as an inherent politico–religious principle whereas the Sunni consider divine authority as a result of consensus in Caliphate. The Shiite–Sunni disagreement about authority and obedience dates back to post-prophet era. Even the holders of human legitimacy try to present it as a divine blessing in order to ensure their survival. The final part of this article surveys the political thought of the Shiite during the time of Imam Zaman’s absence in four stages: from the time of the formation of religious identity of the Shiite to the Islamic republic of Iran.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي معرفت شناختي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي معرفت شناختي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 4 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان