نقد نيچه بر سقراط

Nietzsche’s critics on Socrates’ thoughts

جهان راز آلود و رمز آميز اسطوره هاي يونان باستان كه همزاد خيال آدميان بود و آدمي با دل بدان متصل بود با پيدايش نگرش نوين سقراطي به تدريج فرو ريخت. سقراط نگرشي آپولوني را عرضه كرد كه براساس آن همه چيز بايد به داوري خرد يا عقل سنجيده مي شد و حقيقت هر چيز با عقل شناخته مي شد زيرا داور نهايي عقل بود. از اين رو تراژدي كه مهم ترين هنر يونانيان بود به كناري رانده شد زيرا روح علمي كه سقراط مبشر آن بود مقتضي در حاشيه راندن هنر بود اما نيچه در مقابل نگاه متافيزيكي سقراط، نگرش زيباشناسانه از هستي و جهان پيشنهاد مي كند. او عالم را اثري هنري مي داند كه شايسته است بر كلك او پايكوبي كرده و از سر وجدو سرور و ذوق ديونوسوسي به ستايش اش بپردازيم. نقد نيچه به سقراط از اين روست كه در نگرش عقلي سقراط نگاه آدمي به جهان، نگاهي آپولوني و خشك و از سر منطق و نظم است كه نشانه ي رخت بر بستن وجد و سرور و شور و شيدايي از زندگي و در واقع نفي زندگي و بي ارزش شمرده شدن آن است.

The mysterious and esoteric world of mythologies of ancient Greece which came to existence by human imagination, and human beings have connected to it by their hearts, was destroyed by Socratic new opinions. ُSocrates declared an Apollonian thought , based on which everything should be evaluated by rational judgment , and truth of everything can be achieved by mind , because the final judge is the reason. As a result, the tragedy as the most important characteristic of Greek art must be underestimated; because Socrates’ teachings cause to underestimate the art, but Nietzsche in contrast to Socrates idea, suggest a kind of aesthetics worldview. Accordingly, the world is a master piece which deserves to be praised and glorified. Nietzsche has criticized Socrates approaches because in Socrates thought, human worldview is an Apollonian, strict and logical attitude which can remove the happiness and pleasure from our life and it will make the life worthless.