اندازه‌گيري پرتوزايي طبيعي چابهار

Measurement of natural radioactivity in Chahbahar – Sistan and Blouchestan in Iran

زمينه: مواد پرتوزاي طبيعي با گسيل دايمي پرتو و ورود به بدن از طرق مختلف سبب بيماري مي‌‌شوند. در صورتي كه پرتو به ميزاني بيش از معيار تعيين شده توسط كميته بين‌المللي حفاظت در برابر تابش باشد ايجاد نوعي بيماري يا مرگ خواهد كرد. اين مطالعه به اين منظور انجام گرفت تا مقدار پرتوزايي در آب، خاك و هواي شهر چابهار از استان سيستان و بلوچستان سنجيده شود. مواد و روش‌ها: جهت تحقيقات راديواكتيويته آب، هوا و خاك چند نقطه شهر چابهار انتخاب شد. مطالعات پرتوزايي آب آشاميدني در محلي بنام بندرگاه و ميدان شهر و نيز تحقيقات خاك در روستاي طيس و شيلات و همچنين پرتوزايي هوا در نقاط مذكور انجام گرفت. اندازه‌گيري پرتوزايي توسط تكنيك اسپكترومتري گاما با استفاده از آشكارساز گاما از نوع ژرمانيوم با خلوص بالا انجام شد. يافته‌ها: متوسط غلظت اكتيويته پتاسيم 40، راديم 228 و توريم 232 در خاك و راديم 228 در آب آشاميدني و آب مصرفي گياه اندازه‌گيري شد. متوسط غلظت مواد پرتوزاي خاك 5/34±450 بكرل بر كيلوگرم پتاسيم 40، 5/2±5/28 بكرل بر كيلوگرم راديم 228 و 6/2±3/24 بكرل بر كيلوگرم توريم 232 بود. در آب آشاميدني ميزان غلظت راديم 228 كمتر از 2 ميلي‌بكرل بر ليتر بود كه در مقايسه با حد استاندارد جهاني (ICRP) ايجاد بيماري نمي‎كند و حدودش كمتر است. ميزان دوز جذبي در هوا 20- 5/485 نانوگري بر ساعت و ميزان دوز موثر بين 5/24 تا 596 ميكروسيورت بود. نتيجه‌گيري: اختلاف چشمگيري در مورد پتاسيم 40 و توريم 232 و راديم 228 نسبت به متوسط بعضي از نقاط جهان وجود داشت كه ممكن است به سبب عوامل مختلفي مانند توده ميكروبي يا مواد آلي موجود باشد. البته اين منطقه كمترين تابش در مقايسه با متوسط جهاني را داشت.

Background: Natural radioactivity exposes radiation so that it goes whole body through different ways and causes diseases leading to death, if it is more than standard amount by ICRP. The aim of this study was to measure the amount of radioactivity in the soil, water and air of Chabahar city in Sistan and Baluchestan province, Iran. Material and Methods: A few locations of city were chosen as a sampling station. The study of drinking water radioactivity was performed in Bandargah and city square. Soil’ radioactivity tested in Tiss village and Shillat. Radioactivity measurement of air was performed in the above-mention places. The radioactivity of drinking water and soil were measured by using a coaxial detector Germanium with high purity. Results: Average concentrations of Ra-228, Th-222 and K-40 in soil; and Ra-228 in piping drinking water and in consumed plant were 450±34.5 Bq/Kg, 28.5±2.5 Bq/Kg, 24.3±2.6 Bq/Kg and < 2 Bq/L, respectively. The overall results demonstrated low levels of radioactivity ( < 2 mBq/L), and less levels of K-40, Ra-228 and Th-232 in soil. The Ra-228 concentrations measured in piping and underground water were generally below the detection limit. As there was lower radioactivity in comparison with international standards, there was not probably any disease. Absorbed dose in air was 485.5±20 nanoGy/h and effective dose was 596±24.5, 5 µSv. Conclusion: It is found that there is a significant difference in average of 228Ra, 40K and 232Th in the area relative to some points in the world that may be because of organic matter and microbial biomass. Different factors effect on radioactivity of samples. This region shows the least ionizing radiation.