ارزيابي عملكرد واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي استان مازندران با استفاده از تحليل پوششي داده‌ها

Performance Appraisal of Islamic Azad University Branches of Mazandaran Province Using Data Envelopment Analysis

دانشگاه ها نيز مانند هر سازمان ديگري به منظور استفاده بهينه از منابع محدود خود و اثربخشي بيشتر، نيازمند ارزيابي و سنجش عملكرد مي‌باشند. هدف از اجراي تحقيق حاضر، ارزيابي عملكرد واحدها، تعيين واحدهاي الگو و مرجع براي واحدهاي ناكارا با استفاده از تكنيك تحليل پوششي داده‌ها، و رتبه‌بندي واحدهاي كاراي دانشگاه هاي آزاد اسلامي استان مازندران با استفاده از تكنيك آندرسون پيترسون مي‌باشد. بر اين اساس، عملكرد 12 واحد دانشگاهي، هر كدام با دو متغير ورودي (آموزشي و خدماتي) و دو متغير خروجي (بهره‌وري آموزشي و پژوهشي) كه به صورت موزون محاسبه شده‌اند مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. يافته‌هاي تحقيق نشان داده است كه واحدهاي بهشهر، سوادكوه، محمودآباد، نور، چالوس و تنكابن به‏عنوان واحدهاي كارا، و واحدهاي قايمشهر، نكا، آمل، بابل، نوشهر و رامسر به‏عنوان واحدهاي ناكارا بوده‌اند. براي واحدهاي ناكارا، واحدهاي دانشگاهي مرجع و الگو شناسايي شده‌اند. از نظر كارايي فني، تمامي واحدهاي كارا، از نظر هر دو گروه متغيرهاي ورودي و خروجي كارا عمل كرده‌اند در حالي كه واحدهاي ناكاراي نكا و نوشهر، علي رغم ناكارايي در كليت عملكرد، در متغير خروجي دوم (بهره وري پژوهشي) داراي كارايي نسبي بوده‌اند. از نظر كارايي مقياسي، واحدهاي قايمشهر، بابل، آمل، تنكابن و رامسر داراي بازده به مقياس نزولي، واحدهاي سوادكوه، محمودآباد، نور و چالوس داراي بازده به مقياس ثابت، و واحدهاي بهشهر، نكا و نوشهر داراي بازده به مقياس صعودي بوده‌اند. در بين واحدهاي كارا، واحد نور داراي كارايي قوي، و واحد تنكابن داراي كارايي ضعيف بوده است و ديگر واحدها در حالتي بينابين اين ها قرار داشته‌اند. در پايان مقاله، بحث، نتيجه‌گيري و پيشنهادات، و نيز مواردي چند در خصوص ادامه و پيگيري تحقيقات مشابه در آينده ارايه شده‌اند.

The universities need the performance appraisal for optimization use of their restrict resources and more effectiveness. The goal of this research is performance appraisal and determination of reference units for inefficient units using Data Envelopment Analysis, and ranking efficient units using Anderson-Peterson in Islamic Azad Universities of Mazandaran Province. Based on this, it was appraised performance of 12 university units, everyone with two inputs (Educational and Services resources) and two outputs (Educational and Research Productivity) in the format of weighted variables. The results of research states that, Behshahr, Savadkooh, Mahmoodabad, Noor, Chaloos and tonekabon units were efficient, Ghaemshahr, Neka, Amol, Babol, Nowshahr and Ramsar units were inefficient. For inefficient units we determined reference units. In the view of technical efficiency, all of efficient units worked right with attention to all of inputs and outputs variables, but Neka and Nowshahr inefficient units, in spite of being inefficient in general, were efficient with attention to research productivity output variable. In the view of scale efficient, Ghaemshshr, Babol, Amol, Tonekabon and Ramsar units were on decrease scale, Savadkooh, Mahmoodabad, Noor and Chaloos units were on fixed scale, and Behshahr, Neka and Nowshahr units were on increase scale. Among efficient units, Noor and Tonekabon units were strong and weak efficient units respectively, and others were among them. Finally, it is concluded remarks including discussion, summary of implications for managers, and directions for further research.