بررسي شيمي كاني بيوتيت در توده هاي گرانيتوييدي شمال غرب ساوه، ايران مركزي

Application of Biotite Mineral Chemistry of Granitoid Rocks of NW Saveh, Central Iran

تركيب شيمي كاني بيوتيت در سنگ هاي گرانيتوييدي آهكي- قليايي با ويژگي هاي نوع I در شمال غرب ساوه داراي محتواي آلومينيم بسيار اندك در برابر مقادير نسبتاً محدود Fe/(Fe + Mg) است. در نمودار رده بندي ميكاها (ASPE)كه بر پايه ي اين دو پارامتر طراحي شده، موقعيت نمونه هاي بيوتيت شكل انباشتي داشته و روندي نشان نمي دهند كه به احتمال دلالت بر ميزان ناچيز يا عدم آلودگي پوسته اي سنگ ميزبان گرانيتوييدي در آنها باشد. اين بيوتيت ها، ماگمايي بوده و در محيط با گريزندگي نسبتاً بالاي اكسيژن تشكيل شده و صفات كالك آلكالن و I-type نشان مي دهند كه با ويژگي هاي تكتونوماگمايي پيشنهادي براي اين توده ها يعني محيط قوسي وابسته به فرورانش همخواني دارد.

The chemical composition of biotites of granitoid rocks of NW Saveh plutons are characterized by lower interval in total Al contents and Fe/ (Fe+Mg) ratios which both features are very important to indicate the crystallization of host magmas. In the annite- sidrophylite- phlogopite- eastonite (ASPE) quadrilateral used to plot the composition of trioctahedral micas based on the above parameters, all of the biotite samples from these plutons cluster together and show no trend that can imply absence of assimilation by crustal materials. Biotites from these plutons are primary and formed in high fugacity oxygen conditions and show calc-alkaline I-type properties .This is consistent with the suggested tectonomagmatic characteristics implying magmatic arc associated with subduction zones.