ارايه الگوي راهبردي كارآفريني سازماني مبتني بر متغيّرهاي محتوايي سازمان (مورد مطالعه: سازمان بسيج مستضعفين)

Presenting a Strategic Model for Organizational Entrepreneurship Based on Content Variables in Organizations (The Case Study: Basij Mostazafin Organization)

حركت به سمت كارآفريني به مثابه فعال كردن موتور اقتصادي كشور، منجر به ايجاد شغل، استفاده اثربخش از منابع و تجديد حيات ملي مي‌شود. لذا تمامي سازمانها صرف نظر از نوع و ماهيت فعاليت، بدان نيازمند بوده، بايد در جهت تحقق آن بكوشند. در اين مقاله تلاش مي‌شود با ارايه الگويي راهبردي از كارآفريني سازماني مبتني بر متغيّرهاي محتوايي سازمان، نحوه ورود سازمان بسيج به عرصه كارآفريني سازماني مورد مطالعه قرار گيرد كه البته با توجه به نبودن الگويي بومي در اين خصوص، تلاش شده الگوي مورد نظر با استفاده از تحليل مبتني بر زمينه، ارايه شود. در اين راستا، ارتباطي راهبردي ميان محيط سازمان، فنّاوري سازمان، ساختار و سبك مديريت و همچنين فرهنگ سازمان برقرار مي‌شود و بر اساس آن، سازمانهاي تخصصي بسيج در قالب سه نوع سازمان ايده‌ساز، ايده‌پرور و مجري ايده، تفكيك مي‌شوند. از سوي ديگر، گرايش به كارآفريني نيز يكي از ابعاد شكل‌دهنده كارآفريني سازماني است. با توجه به وجود اشتراكات قابل توجه ميان شاخصهاي فرهنگ و تفكّر بسيجي و شاخصهاي كارآفريني، اين شاخصها نيز در قالب سه گروه، بررسي مي‌شوند. در نهايت، خروجي‌هاي الگوي ارايه شده، به كارامدسازي نظام و ارتقاي عملكرد سازماني سازمان مورد مطالعه منجر مي‌شود. الگوي مفهومي ارايه شده اين قابليت را دارد كه پس از پياده‌سازي آزمايشي، به عنوان مبنايي براي ورود سازمان مورد مطالعه به عرصه كارآفريني محسوب شود.

The move towards entrepreneurship is tantamount to activating the economical engine of the country which culminates in creating jobs, making an effective use of the resources and renewing the national life. Therefore, regardless of what and how the activity is to be conducted, the entire organizations do need it for the realization of which they ought to try. This article tries to study the way Basi Organization enters the field of organizational entrepreneurship by presenting a strategic model of organizational entrepreneurship based on content variables in organizations. Off course, due to the fact that the native model is lacking in this regard, it tries to present the intended model using a model based on background. For this purpose, it establishes a strategic relationship between organization environment, management style and structure, as well as organizational culture, and based on that, it begins to classify the specialized organizations of Basij under three types; namely idea maker, idea cultivator, and idea performer. On the other hand, the inclination towards entrepreneurship constitutes one of the factors that shape organizational entrepreneurship. Considering the remarkable commonalities between the determinants of Basiji culture and thought, and the determinants of entrepreneurship, these determinants are studied under three groups. Finally, the outcomes of the presented model lead to viability of the system, and enhance the organizational performance. The conceptual model presented enjoys the capability of being counted as a basis for the entrance of the organization under study into the field of entrepreneurship