بررسي نوستالژي در شعر منوچهر آتشي

The Study of Nostalgia in Manoucher Atashi’s Poems

حسرت و ياد دوران گذشته باعث بروز غم و اندوه در انسان‌‌ها مي‌شود. حسرت گذشته‌‌هاي شيرين و تقابل زمان حال با اين گذشته نوستالژي يا غم‌‌ غربت ناميده مي‌‌شود. آن‌چه غم‌‌ غربت را در وجود انسان‌ها مي‌‌كارد جدايي از جايگاه اصلي، اوضاع و احوال اجتماعي و سياسي و فرهنگي، و كلاً وضع نابسامان زندگي كنوني است. مي‌‌توان گفت اين رفتار ناخودآگاه به‌منزله يك احساس عمومي در همه افراد متجلي مي‌‌شود. نوستالژي يكي از موضوع‌‌هاي مهم شعر معاصر پارسي است. از جمله شاعران معاصر كه حسرت گذشته‌‌هاي خوش ازدست‌‌رفته و يادكرد آن‌ها در اشعارش بسامدي فراوان دارد منوچهر آتشي است. موقعيت و شرايط زندگي، انديشه و عاطفه قوي، و آشنايي با بسياري از شاعران و بزرگان منجر به برانگيخته‌شدن حس نوستالژيكي قوي‌‌ در آتشي شده است. اين پژوهش بر آن است، كه با بهره‌‌گيري از نظريات يونگ و فرويد و به روش تحليلي ـ توصيفي، به بررسي عوامل ايجاد غم غربت و حسرت به گذشته در شعر منوچهر آتشي بپردازد.

The wistfulness and remembrance of the past bring about sadness and sorrow for people. A feeling of pleasure and sometimes slight sadness at the same time as one thinks about things that happened in the past, a contrast between the present and the past is reflected on nostalgia or sadness and loneliness. What causes nostalgia in people is the separation from the origin, social, cultural, and political status as well as today’s chaotic life. It is said that this unconscious behavior can be manifested through a common feeling among all the people. Nostalgia is one of the main themes of contemporary Persian poems. Manoucher Atashi is one of the contemporary poets who have frequently used nostalgia in his poems. Being familiar with great poets and the scholars along with his living conditions, social status, and his strong feelings and thoughts, Atashi’s sense of nostalgia has been excited. By applying Young and Freud’s ideas, the researchers studied Atashi’s poems as far as the elements of invoking nostalgia are concerned.