عنوان مقاله :
علايم تشخيصي سندرم شريان مزنتريك فوقاني توسط مطالعات با ريمي و سي تي اسكن
عنوان فرعي :
CRITERIA FOR ASSESSMENT OF SUPERIOR MESENTERIC ARTERY SYNDROME
پديد آورندگان :
داورنيا، غزاله نويسنده دانشجوي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , راد، سعيد نويسنده استاد گروه راديولوژي دانشگاه علوم پزشكي تبريز , , طرزمني، محمد كاظم نويسنده دانشگاه علوم پزشكي تبريز,دانشكده ي پزشكي ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 0
كليدواژه :
مطالعات باريمي , سندرم شريان مزنتريك فوقاني , سي تي اسكن مولتي دتكتور
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف: سندرم شريان مزنتريك فوقاني يكي از علل نادر انسداد دستگاه گوارش فوقاني است كه با تهوع و استفراغ و كاهش وزن تظاهر ميكند و با فشردگي قسمت سوم دوازدهه به وسيله مزنتر در سطح شريان مزنتريك فوقاني و اتساع ثانويه دوازدهه مشخص ميگردد.
تشخيص باليني مشكل است و معمولاً با رد ساير علل صورت ميگيرد. هدف از اين تحقيق ارايهي نشانههاي راديولوژيكي اين سندرم نادر توسط مطالعات باريمي و سي تي اسكن در جهت يافتن پيشگويي كنندهترين نشانهها ميباشد.
مواد و روش كار: 50 بيمار با علايم مظنون به سندرم شريان مزنتريك فوقاني توسط مطالعات باريمي و سي تي اسكن مولتي دتكتور بررسي شدند.
يافتهها: دو نشانه مهم راديولوژيكي براي تشخيص سندرم شريان مزنتريك فوقاني شامل اتساع قسمت نزولي دوازدهه ثانويه به فشردگي قسمت سوم آن و كاهش زاويه آيورتومزنتريك ميباشد. سي تي اسكن مولتي دتكتور جهت اندازهگيري دقيق زاويه بين آيورت و شريان مزنتريك فوقاني بر ساير روشهاي تصويربرداري ترجيح داده ميشود. 3 بيمار از 50 بيمار مورد بررسي به عنوان سندرم شريان مزنتريك فوقاني تشخيص داده شدند. بين قطر قسمت سوم دوازدهه و زاويه آيورتومزنتريك از نظر آزمونهاي آماري ارتباط معنيداري وجود داشت (P < 0.01). در بيماران مبتلا متوسط زاويه 1±17 درجه و متوسط قطر قسمت سوم دوازدهه 46/0±024/0 سانتيمتر بود.
بحث و نتيجه گيري: سي تي اسكن مولتي دتكتور روش تصوير برداري ارجح در مقايسه با مطالعات باريمي است چرا كه به وسيله آن ساير علل با علايم مشابه نيز قابل تشخيص ميباشد.
سي تي اسكن زاويه دقيق بين آيورت و شريان مزنتريك فوقاني را ارايه ميدهد كه اساسيترين نشانه تصويربرداري تشخيصي براي اين سندرم است.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Superior Mesenteric Artery Syndrome (SMAS) is a rare cause of upper intestinal obstruction manifested by retching or vomiting. Thanks to the difficulties arising in its diagnosis, it is usually done by elimination of other causes. We tried to report on the radiological manifestation of this rare syndrome aiming to find reliable predictable signs in imaging.
Materials & Methods: The findings obtained from abdominal MDCT and barium meal of 50 adult patients with clinical symptoms suspected for SMAS.
Result: Our study showed two radiographic signs for diagnosis of SMAS: which are dilatation of descending duodenum because of D3 compression and decreased aorto-mesenteric angle. Multi-Detector-Computerized-Tomography (MDCT) was preferable to obtain the exact angle range between SMA and aorta. There was a significant correlation between D3 diameter and aorto-mesenteric angle (p < 0.01). 3 cases were diagnosed as SMAS, among 50 cases enrolled in this study. The mean angle was 17±1 degree and the mean D3 diameter was 0.46±0.024 cm.
Conclusion: MDCT is preferable imaging modality compared to barium study where we can exclude other simulating causes with different symptoms. It can provide the exact angle between SMA and aorta which is a essential imaging sign for diagnosis.
Keywords: SMA, SMAS, Varicocele, Barium meal, MDCT-scan
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان