چكيده فارسي :
با نگاهي گذرا به تاريخ انقلاب اسلامي، به راحتي مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه مهم‌ترين تهديد خارجي براي جمهوري اسلامي ايران، دولت آمريكا بوده است. مقابله با جمهوري اسلامي ايران به دليل ماهيت، اهداف، سياستها و عملكردهاي داخلي و خارجي آن، از همان ابتداي شكل‌گيري نظام با مخالفت و دشمني آمريكا روبه‌رو شد. روي كار آمدن نومحافظه‌كاران و وقوع حادثه 11 سپتامبر به مثابه رخدادي راهبردي و به معناي نقطه عزيمت آمريكا براي بازتعريف نقش و موقعيت خود و راهبرد جديد بود. از جمله پيامدهاي راهبردي 11 سپتامبر در حوزه نظري، غلبه سياستهاي نظامي امنيتي بود كه ادبيات سياسي – نظامي موجود را دستخوش تغيير كرد؛ به گونه‌اي كه به كارگيري قدرت نظامي، به محور تحولات سياسي و اساس راهبرد آمريكا تبديل شده است. با وجود روي كار آمدن دمكراتها در آمريكا، همچنان كه در اين مقاله بيان شده است، اين رويكرد در گزينه‌هاي مطروحه از سوي نخبگان و كارگزاران آمريكايي مشهود است.
مقاله حاضر بيانگرگزينه‌هاي رييس جمهور آمريكا آقاي اوباما در رويارويي با ايران است كه توسط نويسنده با بهره‌گيري از ديدگاههاي موجود در آمريكا به رشته تحرير درآمده است. تمام گزينه‌هاي مطرح شده در اين مقاله، بر مبناي اين فرض غلط و دروغين است كه جمهوري اسلامي ايران يك برنامه پنهاني تسليحات هسته‌اي دارد. در حالي كه مسيولان جمهوري اسلامي ايران بارها اعلام كرده‌اند كه ادعاي تلاش براي توليد سلاح هسته‌اي، يك تهمت دروغين و ناروا عليه جمهوري اسلامي ايران است. مقام معظم رهبري نيز به طور رسمي و به صورت مبنايي، توليد سلاح هسته‌اي و استفاده از آن را حرام مي‌دانند و بر اين عقيده خود ايستاده‌اند و اين مطلب را مسيولان آمريكايي مي‌دانند. ولي در عين حال اين تهمت را در چارچوب سياست ايران‌هراسي تكرار مي‌كنند (سخنراني مقام معظم رهبري در30 شهريور ماه 1388). نكته قابل توجه در اين ادعاي دروغين آن است كه تا اين تاريخ، هيچ يك از ادعاهاي مقامات آمريكايي در حدود تهديد صلح و امنيت بين‌المللي و برنامه ساخت تسليحات هسته‌اي توسط ايران، به اثبات نرسيده است و گزارشهاي مكرر آژانس، مزيد صحّت اظهارات مقامات ايران است. اين در حالي است كه ادعاي دروغ دولت آمريكا در خصوص وجود سلاحهاي هسته‌اي در عراق براي جهانيان به اثبات رسيده است؛ ادعاي دروغي كه مجدداً دولت آمريكا در خصوص ايران براي فريب افكار عمومي به آن متوسّل شده است.
گفتني است كه اين مقاله با رويكرد غربي و به ويژه آمريكايي، نگارش يافته است؛ لذا به منافع نامشروع آمريكا و رژيم صهيونيستي توجه ويژه‌اي دارد. نويسنده مقاله به دليل تعلّقات خاصي كه دارد، در مقام تحليل پديده‌هاي سياسي و اجتماعي ايران از اصل بي‌‌طرفي تبعيت نكرده و بعضاً تحليلهاي سطحي ارايه كرده است. مطالعه اين مقاله از حيث شناخت ديدگاههاي آمريكايي‌ها در قبال جمهوري اسلامي ايران و نقد آنها مي‌تواند براي خوانندگان مفيد باشد.
چكيده لاتين :
Translatorʹs Prelude
Taking a brief look at the history of the Islamic Republic, one can conclude that the American government has been the most important external challenge to the Islamic Republic of Iran. Due to the nature, goals, and domestic and foreign policies and functions of the Islamic Republic of Iran, Americaʹs enmity and hostility towards the regime started when it was undergoing the initial process of being shaped. The advent of the neoconservatives and occurrence of the September 11event served as a strategic event, which meant Americaʹs point of departure for redefining its position, role and the new strategy. One of the strategic consequences of the September 11 event in the theoretical area was the predominance of the military and security policies which transformed the existing military-political literature, such that the employment of military power has been transformed into a pivot around which the political developments as well as Americaʹs strategy spin. As indicated, despite the coming to office of the Democrats in America, this approach is quite clear in the costs presented by the American elites and politicians. The present article represents the American Presidentʹs alternatives about confronting Iran, which has been written by the author by employing the views available in America. The entire options set forward in this article, is based on this wrong and false assumption that the Islamic Republic of Iran has an underground nuclear weapons program, while I.R.I authorities have at times announced that the claim that Iran makes an effort to produce nuclear weapons is an unjust charge brought against the Islamic Republic of Iran. The Supreme Leader has both formally and fundamentally announced the production of nuclear weapons and employing them as forbidden, which he still abides by, and the American authorities know it well. However, though, they repeat this accusation within the framework of the Iranophobic policy (addressed by the Supreme Leader in Shahrivar 30, 1388). The Notable point in this false claim is that no one of the claims made by the American authorities about the threat against the international peace and security as well as Iranʹs nuclear weapons production program has proved true. And the Agencyʹs repeated reports are a proof that Iranʹs remarks are true. Also, Americaʹs false claim regarding the existence of nuclear weapons in Iraq has been verified for the world, a false claim that the U.S. government has once again resorted only to deceive public opinion. Let it be said that this article has been written by using the Western, specially the American approach, so it pays a special heed to the illegitimate interests of the United States, and the Zionist regime. Due to the special attachment that he has, the author has not followed the path of impartiality in analyzing the social and political phenomena in Iran, presenting occasionally superficial analyses. The readers will find it useful to study this article, as they will achieve an understanding of the Americansʹ viewpoints towards the Islamic Republic of Iran, and to analyze them
