عوامل تعيينكننده خودكشي موفق: يك مطالعه مقطعي

Determinants of Completed Suicide: A Cross-Sectional Study

چكيده مقدمه: خودكشي به عنوان يك معضل بزرگ بهداشت عمومي در كليه جوامع مطرح است. در اقدام به خودكشي، فرد خواهان مرگ نبوده بلكه به اين وسيله مي‎ خواهد احساسات خود را بيان داشته و رفتار ديگران را نسبت به خود تغيير دهد. خودكشي ريشه در مسايل پيچيده رفتاري، بيولوژيك، اجتماعي و روان شناختي داشته و اطلاعات موجود در اين زمينه به خصوص در شهرستان‎ ها محدود است. لذا، اين پژوهش با هدف تعيين عوامل مرتبط با خودكشي موفق در شهرستان تويسركان انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي از نوع توصيفي-تحليلي مي باشد كه در آن 265 مورد اقدام به خودكشي مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات افراد، از نرم افزار ثبت موارد اقدام به خودكشي استخراج گرديد. به منظور تعيين ارتباط بين متغيرها با خودكشي موفق از آزمون كاي اسكوير استفاده شد. از مدل رگرسيون لجستيك براي بررسي اثر هم زمان متغيرها بر خودكشي موفق استفاده شد. سطح معني داري آزمون هاي آماري(P < 0.05) در نظر گرفته شد و داده‎ ها با استفاده از نرم افزار Stata vol.11 ، آناليز شد. يافته هاي پژوهش: از مجموع 265 مورد اقدام به خودكشي 6/59 درصد مرد، 5/64 درصد سن كمتر از 25 سال و 3/51 درصد موارد ساكن مناطق شهري بودند. 78 درصد آن ها از طريق مصرف دارو اقدام به خودكشي نموده بودند. 4/9 درصد موارد منجر به مرگ شده بود. رابطه بين خودكشي موفق با متغيرهاي منطقه سكونت، فصل سال، وسيله اقدام به خودكشي و جنس از نظر آماري معني دار بود. شانس خودكشي موفق در مصرف موادمخدر نسبت به مصرف دارو 8/33 برابر بود. بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته ‎هاي به دست آمده، بيشترين ميزان اقدام به خودكشي در مردان، افراد زير 25 سال، ساكنين مناطق شهري و مجردين به وقوع پيوسته و متداول ‎ترين روش در اقدام به خودكشي مصرف دارو بوده است. لذا توجه ويژه به اين گروه ‎ها افراد حايز اهميت است.

Introduction: Suicide is considered as a major public health problem in all comm.-unities. In suicide attempting, the persons does not desire to kill themselves but want to express their feelings and to change the behavior of other people regarding themse-lves. Suicide is a consequence of behavior-al, biological, social and psychological issu-es and there is restricted information in this field. Therefore, this study was performed to determine factors associated with suicide in Tuyserkan city. Materials & Methods: This research was a cross-sectional descriptive study in which 265 suicide attempted persons were exami-ned. The persons’ data were acquired by data-mining software. In order to determine the relationship between variables and sui-cide, Chi square test was used. The logistic regression model was used to examine the effects of variables on suicide. Statistical level of 0.05 was considered significant. Data were analyzed by Stata11 software. Findings: Of a totally 265 suicide attem-ptted persons, 59.6% were male, 64.5% were under 25 years old and 51.3 % were living in urban areas. 78% had attempted suicide by drug use. 9.4% of the suicides had been lead to death. The relationship between completed suicide and the variabl-es, settlement area, season, and sex was statistically significant. Risk of suicide by narcotic substances use was 33.8 times higher than drug use. Discussion & Conclusion: Based on the obtained results, the highest rate of suicide in men over 25 years takes place in the res-idents of urban areas and among the singles and the most common method of suicide was drug use. Therefore, it is necessary to pay special attention to these groups of pe-ople.