بررسي ارتباط ويژگي هاي فردي- اجتماعي با خشنودي شغلي كاركنان

The study of the relationship between individual-social characteristics and the personnelʹs job satisfaction

هدف از اين مقاله دست يابي بر ارتباط ويژگي هاي فردي- اجتماعي كاركنان با خشنودي شغلي است. جامعه آماري تحقيق كليه كاركنان دانشگاه محقق اردبيلي است كه تعداد آن ها 380 نفرمي باشد. با استفاده ازجدول كرجسي و مورگان تعداد نمونه آماري 202 نفر است كه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده انتخاب شده اند. ابزارگردآوري داده ها مربوط به ويژگي هاي فردي- اجتماعي از نوع پرسشنامه محقق ساخته، و مربوط به پرسشنامه خشنودي شغلي از نوع پرسشنامه استاندارد است. نتايج به دست آمده نشان داد كه بين متغيرهاي مورد بررسي تحت عنوان ويژگي هاي فردي و اجتماعي كاركنان با خشنودي شغلي رابطه معني‌داري وجود دارد (001/0P < ). از بين متغيرهاي موردبررسي متغيرميزان سابقه خدمت واحساس تبعيض دركار با خشنودي شغلي ارتباط بيشتري دارد. بر اساس نتايج به دست آمده و با توجه به ضريب و شدت ارتباط بين ويژگي هاي فردي- اجتماعي با خشنودي شغلي پيشنهادهايي ارايه شده است.

This article aims to find the relationship between the individual-social characteristics of the personnel and their job satisfaction. The statistical population consists of 380 staff members of mohagheghArdebili University, and the sample size is 202 which is taken by stratified random sampling. The data related to the individual-social characteristics have been gathered by using a researcher-devised questionnaire, and the questionnaire relating to the job satisfaction is of the standard type. The obtained results showed that there is a meaningful relationship betweenthe variables of individual- social characteristics and job satisfaction (p < 0.001). Among the studied variables, there is a stronger relationship between the variable of job experience and discrimination at work, and job satisfaction. Based on the obtained results and with regard to the coefficient and the intensity of the relationship between the individual-social characteristics and job satisfaction, some suggestions have been presented.