رابطه توانمندسازي شهروندان منطقه 18 تهران با مشاركت در مديريت شهري

The Relationship between Empowering Citizens of the District 18 of Tehran and Participation in Urban Management

امروزه توانمندسازي شهروندان به عنوان عامل موثري در مشاركت مديريت شهري بيان مي‌شود. بنابراين هدف اصلي از انجام اين پژوهش، بررسي رابطه توانمندسازي شهروندان با مشاركت در مديريت شهر و ارايه سازوكارهايي جهت توانمندسازي شهروندان به منظور ترغيب آنها به همكاري بيشتر و مشاركت فعال در مديريت شهر است. اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و به شيوه توصيفي- پيمايشي است. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه و جامعه آماري پژوهش تمامي شهروندان بالاي 15 سال ساكن در منطقه 18 شهرداري تهران، حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 384 نفر و انتخاب نمونه هاي آماري به شيوه طبقه اي تصادفي انجام شده است. تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش به دو شيوه توصيفي و استنباطي صورت گرفت؛ نتايج كلي نشان داد كه ميان توانمندسازي شهروندان و مشاركت در مديريت شهر رابطه معنادار و مثبتي وجود دارد. همچنين يافته ها نشان مي دهند كه ميزان توانمندي و مشاركت پايين تر از حد متوسط است. با توجه به نتايج به دست آمده، اقدام در جهت توانمندسازي شهروندان و ارتقاي مشاركت شهروندي ضرورت دارد و هر گونه تلاش براي توانمندسازي شهروندان، در ارتقاي سطح مشاركت در مديريت شهر، موثر خواهد بود.

Empowering citizens, recently, takes a pivotal role in urban management participation. Therefore, the current research aims at investigating into the relationship empowering citizens and participation in managing cities and, also, offering methods for empowering citizens, encouraging them to more cooperate and to actively participate in managing cities. The research is applied, purpose-wise, and follows a descriptive surveying method. To collect data, a questionnaire has been utilized and the research population was all above-15- year-olds dwelling in the district 18 of Tehran municipality. Via random sampling and upon Morgan table, the sample size was decided to be 384 participants. Research data were analyzed descriptively and inferentially. The results show that there is a significant positive relationship between empowering citizens and their participation in managing cities. Moreover, the results show that the extent of empowerment and participation is lower than the average. Based on the obtained results, it is argued that any measure to empower citizens and to improve their participation is necessary and any effort to empower citizens to improve the extent of their participation in managing cities will be effective and beneficial.