ارزيابي استفاده از آب زيرزميني توسط سه رقم گندم در شرايط آبياري تكميلي

Evaluation of Groundwater Use By Three Wheat Cultivars Under Supplementary Irrigation Conditions

آب زيرزميني يك منبع رايگان جهت تامين آب كشاورزي است. در اين تحقيق اثر اعمال همزمان آبياري تكميلي در دو سطح (آبياري در زمان-هاي دانه دهي و همچنين دانه دهي و گلدهي) بر روي سه رقم گندم با نام هاي كراس البرز، بهار و W33g با حضور سطح ايستابي80 سانتي متر، در سه تكرار و در قالب طرح كاملاً تصادفي و آزمايش فاكتوريل، در دو سال زراعي 89-88 و90-89 بررسي شد. آزمايشات در ايستگاه تحقيقاتي لايسيمتري شماره يك دانشگاه رازي انجام شد. نتايج نشان داد كه، بين دو تيمار آبياري تكميلي در سطح 5% اختلاف معني داري مشاهده مي شود. همچنين، در سال اول بيشترين مشاركت از آب زيرزميني برابر با 37/71%، براي تيمار بهره مند از تك آبياري تكميلي در زمان دانه دهي (رقم W33g) و كمترين ميزان مشاركت نيز50/63% ، مربوط به تيمار بهره مند از دو آبياري تكميلي (رقم بهار) بود. در سال دوم نيز بيشترين و كمترين درصد مشاركت به ترتيب برابر با 86/76% (براي حالت تك آبياري دانه دهي و رقم كراس البرز) و 40/66% (براي حالت دو آبياري تكميلي و رقم W33g) بدست آمد. علاوه بر اين از لحاظ عملكرد دانه نيز رقم W33g در هر دو سال بالاترين مقدار را بخود اختصاص داد.

Groundwater is a free water resource for agriculture. In this research two-year experiments from year 2009 to 2011 was conducted to find the percent of groundwater contribution in the presence of groundwater level with 80cm depth and two supplementary irrigation procedure during flowering and both flowering and seedling conditions on three wheat cultivar namely W33g, Cross Alborz and Bahar in three replicate randomized complete block factorial experiments. Experiments performed at Razi university lysimeteric research station No1. Results showed a significant difference (P < 0.05) between two supplementary irrigation treatment. Also the highest groundwater contribution was found equal to 71.37% for treatment with one supplementary irrigation during seedling period (for W33g cultivar) and the lowest groundwater contribution was found equal to 63.50% for treatments with two supplementary irrigation (for Bahar cultivar) in the first year. The highest and lowest groundwater contribution equal to 76.86% (for Cross Alborz cultivar with seedling supplementary irrigation treatment) and 66.40% (for W33g cultivar with two supplementary irrigation treatment) was found in the second year respectively. Moreover, from point view of yield production, the highest value was obtained for W33g cultivar during both years of the study.