ماهيت حقوقي قراردادهاي درمان

Legal nature of treatment contracts

قرارداد درمان به جهت ارتباط با دو حوزه پزشكي و حقوق از اهميت وافري برخوردار است. با توجه به اين‌كه علي‌الاصول زمينه‌ساز رابطه حقوقي صاحبان حرف پزشكي و وابسته با بيماران خود، قرارداد منعقده مابين آن‌هاست و در مواقعي‌ كه حدود و ميزان مسووليت آن‌ها به دليل ابهام در قوانين و امثال ذلك، مورد مناقشه قرار مي‌گيرد؛ اولاً تبيين ماهيت حقوقي قرارداد درمان و ثانياً استفاده از قواعد عمومي و اختصاصي عقد منتخب، در اين خصوص مفيد و راهگشا خواهند بود. لهذا در اين مقاله پس از بررسي دو نظريه موجود عقد معين و عقد غيرمعين بودن قرارداد درمان، به بررسي فروعات نظريه عقد معين كه شامل نظريات مقاطعه‌كاري، وكالت، اجاره اشخاص، قرارداد كار و جعاله‌بودن قرارداد درمان است پرداخته و در نهايت به ارايه نظريه منتخب در اين خصوص و بيان اهم خصايص اين عقد پرداخته شده است.

The contract of treatment is of great importance due to its relationship with two fields of medicine and law. Considering the fact that essentially the legal relationship between the health professionals and their patients is provided by the contract concluded between them and sometimes due to the ambiguity of laws and etc. the scope of their liability is disputed, firstly, determining the legal nature of treatment and secondly taking advantage of common and specific rules relating to the applied contract will be of great importance in resolving the possible future disputes. Thus in this article, after studying the definiteness or indefiniteness of the contract of treatment, we have set about studying the aspects of the theory of definite contract which includes the theories of contracting, advocacy, renting individuals, the contract of work and reward agreement nature of the contact of treatment and eventually the selected theory concerning this issue has been presented and the most important characteristics of this contract have been discussed.