زمينه يابي فعاليت بنگاه هاي اقتصادي كوچك و متوسط با محوريت گردشگري روستايي در بخش كن استان تهران

Survey of Small and MediumEnterprise (SME’s) Activities Based on Rural Tourism; A Case Study of Ka’an,Tehran

توسعه ي گردشگري روستايي از مسير كسب و كارهاي كوچك كه غالباً به سرمايه هاي اندك نيازمند هستند، مي-تواند نقش مهمي در متنوع سازي اقتصاد روستاها ايفا كند. از اين رو مطالعه ي حاضر با هدف شناسايي بسترهاي موجود براي ايجاد و گسترش بنگاه هاي گردشگري از ديدگاه ساكنين نواحي روستايي بخش كن، صورت پذيرفت. جامعه ي آماري تحقيق را 2767 نفر از ساكنين نواحي روستايي بخش كن تشكيل داده اند كه با استفاده از جدول مورگان و تاكمن، 300 نفر از آنان از طريق نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار كار پرسشنامه بود و جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتايج نشان داد كه ايجاد بنگاه هاي گردشگري كه ضمن ارايه ي خدمات بهتر براي گردشگران، رفاه بيشتري براي ساكنان منطقه فراهم آورد، از اولويت بالاتري برخوردار بود. پاسخگويان جوان تر و فعالان بخش گردشگري با سطح درآمد پايين تر، تمايل بيشتري نسبت به امكان ايجاد و توسعه كسب و كار گردشگري در منطقه داشتند.

Introduction Rural tourism development needs to enjoy a high level of experience. Agriculture has been the primary industry and there needs to be an adaptation to the service role. Businesses based on rural tourism are smaller and newer than other forms of economic activities in the rural areas. They are located in remote areas with a low capital base and function with low-level skills. Experience in tourism and the development of tourism business and infrastructure can stimulate local economies providing rural population with an alternative income.