مفهوم شناسي تهديد سخت، نيمه سخت و نرم

A Forum on “the Conceptualization of Soft-Medium-and Hard Threat”

نوآوري علمي و اكتشافات، اقداماتي سخت و طاقت فرسا هستند كه هر كسي توان انجام آن را ندارد. امّا چنين به نظر مي‌رسد كه شناخت مقولاتي كه گمان مي‌كنيم آنها را مي‌شناسيم، از حيث صعوبت، معادل با دستيابي به شناختهاي نوين است. اين موضوع هنگامي آشكارتر مي‌شود كه آدمي با پرسش از موضوعاتي روبه‌رو مي‌شود كه به دليل فراگير بودنشان بديهي تلقّي مي‌شوند. در اين مواقع، ارايه تعريفي منسجم و جامع، آنقدر دشوار است كه بسياري علي‌رغم شناخت، از اظهار نظر علمي باز مي‌مانند. در اين زمينه، مفهوم تهديد يكي از رايج‌ترين آنهاست. تهديد بيشتر به عنوان يك شاخص در شناساندن امنيت، مد نظر بوده است تا اينكه خود به صورت مستقل، موضوع شناخت قرار گيرد. نخستين كاربرد اين واژه، متعلّق به گفتمان سلبي امنيت بود كه به واسطه آن، امنيت به عنوان نبود تهديد، تعريف شد. در پي ظهور جريان انتقادي و اثبات ناكار امدي تعريف امنيت به نبود تهديد، تعمّق زبان شناختي، فلسفي و نظري در خصوص تهديد شكل گرفت كه از اين گفتمان جديد، به عنوان گفتمان ايجابي امنيت ياد مي‌شود. تهديد، پديده‌اي پيچيده و از حيث ماهوي در بردارنده دو چهره متفاوت، امّا مرتبط و مكمّل يكديگر است كه از آن به ابعاد ماهيت شناسانه و معرفت شناسانه تهديد ياد شده است. در حالي كه در نگرش نخست، تبارشناسي تهديد و نمودهاي بيرون آن مدنظر است، نگرش دوم به بررسي مطالعات معنا شناختي تهديد، نظر دارد و تلاش مي‌كند تا اين واژه را از حيث محتوايي از ساير واژگان مشابه متمايز سازد. در حوزه معرفت شناسي، وجود دو بخش سخت افزاري، نرم افزاري يا از وجود سه بخش سخت، نيمه سخت و نرم براي يك تهديد قابل شناسايي است كه هر كدام تابع معيارهايي هستند كه با ابزارهاي خاص خود سنجيده مي‌شوند. اگر چه برخي صاحب نظران بر دشواري بسيار زياد سنجش تهديد‌ها تاكيد دارند، ولي اين ميزگرد تلاشي مقدماتي است براي طرّاحي نظامي كه از عهده سنجش ابعاد مختلف تهديد برآيد. در اين گزارش، شرح فشرده محورهاي اصلي مباحث مطرح شده در ميزگرد مفهوم شناسي تهديد سخت، نيمه سخت و نرم ارايه مي‌شود.

Scientific innovations and discoveries are hard and extremely tiresome measures that not everybody can afford to do, but it appears that understanding the categories that we believe we know, is tantamount to developing modern understandings in terms of hardship. This becomes more obvious when man faces issues that are deemed evident due to their comprehensiveness. In such circumstances, it is too difficult to provide an integrated and comprehensive definition, so that many people are hindered from making a scientific comment. The concept of threat is the most common of such. Threat is considered more as a factor in making known security than as an issue to be known independently, so that the first application of this concept belonged to a privative discourse of security where the definition of security is presented as the lack of threat. Following the advent of the critical mainstream and the proof of the ineffectiveness of the definition of security as the lack of threat, a linguistic deliberation emerged in practice and theory. This new discourse is referred to as an affirmative discourse on security. Threat is a complex phenomenon, essentially comprising two different features which are related and supplementary, and which are referred to as the epistemological dimensions of threat. While in the former dimension, the genealogy of threat and itʹs external appearances are addressed, in the latter, the article considers an examination of the semantic studies of threat, trying to distinguish this concepts from other comparable concepts in terms of content. In the field of epistemology, it points to two parts, namely hardware and software parts, or to three parts, namely hard-semihard-and soft for one single threat, each being subject to criteria which are measured against their own special tools. Although a few of scholars emphasize on the increasing difficulty in the measurement of threats, this forum is a preliminary effort to design a system that can manage to measure the different dimensions of threat. This report presents a brief account of the principal topics in the arguments presented in the forum on the "conceptualization of hard-semihard-and soft threat".