تشخيص مولكولي كلاميديا پسي‌تاسي در نمونه‌هاي مدفوعي طوطيان بدون علامت در مازندران، ايران

Molecular detection of Chlamydia psittaci in fecal samples of asymptomatic parrots in Mazandaran, Iran

سابقه و هدف: پسيتاكوز (كلاميديوز) يك بيماري زيونوز (مشترك بين انسان و پرندگان) است كه توسط كلاميديا پسي‌تاسي ايجاد مي‌شود. اين باكتري، درون سلولي اجباري و عضو خانواده‌ي كلاميدياسه است. علايم باليني بيماري به گونه و سن پرنده و همچنين سويه‌ي كلاميديا پسي‌تاسي بستگي دارد. اين بيماري مي‌تواند به صورت بدون علامت بوده و يا به صورت تحت باليني درآيد كه در اين صورت دفع متناوب ارگانيسم به مدت طولاني صورت مي‌گيرد و با توجه به آن كه عفونت از طريق تماس نزديك به انسان منتقل مي‌شود، دفع بدون علامت ارگانيسم يك عامل تهديدكننده براي سلامت عمومي انسان ها مي‌باشد. هدف از اين مطالعه، تشخيص مولكولي كلاميديا پسي‌تاسي در نمونه‌هاي مدفوعي چند گونه‌ي متفاوت طوطي‌سانان در ايران بوده است. مواد و روش‌ها: در كل، 32 نمونه‌ي مدفوعي از گونه‌هاي مختلف طوطي در ايران جمع‌آوري گرديد. DNA با استفاده از كيت ساخت شركت سيناكلون و مطابق با دستورالعمل كارخانه استخراج شد. سپس، به وسيله‌ي PCR و با استفاده از دو جفت پرايمر كه توالي هدف آنها به ترتيب قطعات 432 و 127 جفت بازي از DNA باكتري در مرحله‌ي اول و دوم واكنش PCR بود، تكثير پيدا كرد. يافته‌ها: بعد از تكثير قطعات DNA استخراج شده از مدفوع پرندگان به وسيله‌ي PCR، در 8 نمونه (25%) از 32 نمونه DNA كلاميديا پسي‌تاسي يافت شد. نتيجه‌گيري: اين نتايج نشان از شيوع متوسط پسيتاكوز تحت باليني در جمعيت طوطيان ايران بوده و بنابراين مي‌تواند يك عامل خطر انتقال بيماري مشترك به انسان از لحاظ سلامت عمومي باشد و از آنجا كه افراد زيادي در ايران در تماس نزديك با اين پرندگان هستند، نياز به آموزش عمومي بيشتر، در رابطه با اين بيماري مي‌باشد. مطالعات بيشتري جهت جست و جوي ژنوتيپ‌هاي كلاميديا پسي‌تاسي در جمعيت طوطي‌سانان ايران نياز است

Background and Aim: Psittacosis (Chlamydiosis), is a zoonotic disease in birds caused by Chlamydia psittaci, an obligatory intracellular bacterium and member of the family Chlamydiaceae. The clinical signs depend on the species and age of the avian as well as the pathogenicity of strain of C. psittaci. The infections can manifest as an acute, or chronic illness, but can also be asymptomatic. C. psittaci can persist in the host for long periods, often without causing obvious illness, and therefore poses a threat for public health. Thus, an outbreak may happen through direct contact or inhalation of infected aerosols and dried faces. The aim of this survey was molecular detection of C. psittaci in fecal samples from different species of parrots in Iran. Materials and Methods: A total of 32 fecal samples were collected from different species of parrots in Iran. DNA was extracted from fecal samples using DNPTM kit (CinnaClon Co., Iran) according to manufacturer’s instructions. Two parts of C. psittaci DNA was detected using two sets of primers, which target a 432 bp, and 127 bp fragments of bacterial DNA in the first- and second-rounds of PCR, respectively. Results: After PCR amplification of extracted DNA from samples, 8 (25%) samples out of 32 fecal samples were found positive for presence of C. psittaci DNA. ‍Conclusion: These results indicate the medium prevalence of sub-clinical psittacosis in Iranian psittacine populations, which consequently could pose a zoonotic hazard to public health. Since many people are in close contact with these birds more public education about the disease is necessary. More studies should be done to find more information like predominant genotypes of C. psittaci in the parrot population of Iran.