تحليل و بررسي روايات سنّ حضرت مهدي(با تاكيد بر نقد ادّعاي بهاييت)

Analysis of the Narratives of the Age of Imam Mahdi (A.S) (With Emphasis on criticizing Baha’i claim)

بسياري از روايات منابع دست اول شيعه و برخي روايات اهل سنت، به سنّ ظاهري حضرت مهدي? هنگام ظهور، اشاره كرده و حضرت را در 30، 32، 40 و كم‌تر از 40 سال دانسته؛ يا در مورد آن حضرت، تعابير متفاوتي همچون غلام (كودك)، شابّ (جوان)، شابّ حدث (جوان در ابتداي جواني)، شابّ موفق (جوان كامل)، فتي (مرد كامل) وارد شده است. هرچند به ظاهر، اين روايات داراي تعابير متفاوتي است كه دستاويز بهاييت، خصوصاً ابوالفضل گلپايگاني در كتاب «فرايد» قرار گرفته است؛ با دقت در مدلول اين روايات و تحليل و بررسي آن‌ها و آن تعابير در لغت و استعمال اين تعابير در زبان عربي، به ضميمه روايات طول عمر حضرت?؛ عدم تعارض و اتحاد مضمون همه روايات روشن و تبيين مي شود كه همه روايات حاكي از اين است كه طول عمر آن حضرت?، بر ظاهر ايشان تاثيري نداشته و ايشان در سن جواني ظهور خواهند كرد.

Many of first-hand accounts of Shi’a sources, and some of the Sunni traditions have mentioned the apparent of age of Imam Mahdi (A.S) at the time of Appearance and said he would be 30, 32, 40 and less than 40, or about him, different interpretations such as Servant (Child), Shaab (Youth), Shaab Hadith (Youth in his early juvenility), ShaabMovafagh (Successful and Perfect Youth), Fatta (the Perfect Man) have been used. Although apparently, these traditions have different interpretations which have been used as subterfuge by Baha’i, especially byAbolfazlGulpaygani in the book “Faraa’ed”; with a careful attention in the signification of traditions and their analysis and examinations and the interpretation of words and their usage in Arabic, in addition to the traditions about the Imam’s lifetime, the lack of conflict and the unity in all traditions’ theme becomes clear and clarified and all the traditions indicate that Imam’s lifetime has no impact on his appearance and he will appear in his youth.