آزمون تجربي رفتار جمعي سرمايه‏گذاران در بورس اوراق بهادار تهران

An Empirical Investigation of Herd Behavior: Evidence from TSE

يكي از تورش هاي رفتاري شناخته شده در مالي رفتاري، پديده رفتارجمعي است. اين پديده رفتاري به معناي صرفنظر كردن آگاهانه از اطلاعات و تحليل هاي شخصي توسط سرمايه گذاران و اقدام به تقليد و تبعيت از رفتار ديگر سرمايه گذاران يا رفتار كل بازار مي باشد. اين پژوهش با استفاده از اطلاعات مبادلات سهام در بورس اوراق بهادار تهران و با به كارگيري مدل هاي مبتني بر پراكندگي مقطعي بازده سهام شركت ها و مدل مبتني بر بتا در ساختار فضاي حالت، پديده رفتار جمعي را به طور تجربي مورد آزمون قرار مي دهد. دوره زماني بررسي، از ابتداي سال 1384 تا پايان سال 1390 با استفاده از مشاهدات هفتگي بازده و حجم مبادلات مي باشد كه در مجموع شامل 21,112 مشاهده بوده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه سرمايه گذاران غالباً از استقلال عمل در اتخاذ تصميمات سرمايه گذاري برخوردار نبوده و تبعيت از تصميمات ديگران را به اتخاذ رويكرد مستقل ترجيح مي‏دهند كه به معني تاييد پديده رفتار جمعي در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. افزون بر آن، ارزيابي توان مقايسه اي مدل هاي مختلف نشان مي دهد مدل مبتني بر بتا در مقايسه با مدل هاي مبتني بر پراكندگي بازده از توان توضيح دهندگي بالاتري در تبيين پديده رفتار جمعي برخوردار است.

Herding behavior is among the most noticed biases in behavioral finance. This bias implies that investors unknowingly neglect personal information and analyses; instead they tend to follow other investors or the whole market. Using Tehran Exchange stocks transactions data, this study empirically examines herding behavior in this market. Two models based on cross-sectional deviation of stock returns and another model based on beta in state-space structure are utilized in our research. The sample covers 21,112 weekly returns and transaction volumes observations from April 2005 to April 2011. Our findings indicate that participants often lack independent investment decisions; i.e. they prefer following other investors’ decisions to taking an independent approach. This confirms that herding behavior exists in Tehran Stock Exchange. Moreover, evaluating comparative power of our three models suggests that the model based on beta is more powerful in explaining herding behavior than the other model.