معرفي يك روش عيني براي پيش‌بيني اعضاي هيات علمي

Introducing an Objective Method for Prediction of Faculty Members Needed for the Active University

روش‌هاي پيش‌بيني نيروي انساني به «ذهني» و «عيني» تقسيم شده‌اند و شواهد حاكي از آن است كه روش‌هاي عيني از قابليت اعتماد بيش‌تر برخوردارند. براي پيش‌بيني اعضاي هيات علميِ موردنياز در دانشگاه‌هاي فعال، در قالب روش‌هاي عيني مي‌توان به دو طريق عمل كرد: 1) شيوه مبتني بر نسبت استاد به دانشجو، 2) شيوه مبتني بر ساعات خدمت موظف. به نظر مي‌رسد شيوه مبتني بر ساعات خدمت موظف از سويي بيش‌تر متغيرهاي اثرگذار بر تقريب برآورد را در نظر مي‌گيرد و از سوي ديگر با داده‌هايي قابل انجام است كه همه آن‌ها جز داده‌هاي در دسترس محسوب و به طور معمول در دانشگاه‌ها تهيه مي‌شوند. بر اين اساس، چارچوبي سهل و عملي براي برآورد اعضاي هيات علمي موردنياز دانشگاه‌ها ارايه مي‌كند كه قابليت به‌كارگيري در سطوح ديگر را نيز دارد؛ يعني مي‌توان آن را در سطح دانشكده، گروه آموزشي و رشته تحصيلي به كار گرفت و به پيش‌بيني عضو هيات علمي موردنياز اقدام كرد

Manpower predictive methods have been divided into “subjective” and “objective” methods. Evidences indicate that the “objective methods” are more trustworthy. One can act in two different ways in the form of “objective methods”, to predict the faculty members needed for the active universities: first the procedure based on the ratio of university instructors to students; second the procedure based on the required working hours. It appears that the procedure based on the required working hours, on one hand, considers most of the effective variables which have impact on the approximation of estimation, and on the other hand, it is practicable with those data which are considered as the accessible data that are prepared in universities as usual. Therefore, this procedure presents an easy and practical framework for the estimation of the faculty members needed for universities, and can be applied in other levels; that is, it can be applied in the levels of faculties, educational groups and fields, and then one can predict the required faculty members.