استفاده از مدل SIMETAW جهت شبيه سازي متغيرهاي اقليمي و بررسي اثر تغيير اقليم بر تبخير-تعرق پتانسيل (مطالعه موردي: مشهد)

An Evaluation of SIMETAW Model for Simulating Climatic Variables and an Assessment of Climate Change Impacts on Potential Evapotranspiration (Case Study: Mashhad)

مدل هاي متعددي بمنظور شبيه سازي داده هاي هواشناسي با رهيافت هاي گوناگون توسعه يافته اند، كه دقت آنها در توليد داده هاي هواشناسي يكسان نيست. در اين مطالعه از مدل SIMETAW جهت توليد داده هاي هواشناسي روزانه از روي متوسط هاي بلند مدت ماهانه و نيز برآورد تبخير-تعرق پتانسيل در دوره پايه 2004-1961 و دو سناريوي اقليمي انتشار گازهاي گلخانه اي A2 و B2 از خروجي هاي مدل گردش عمومي جو HadCM3 براي دو دوره آتي 2050-2020 و 2050-2080 در ايستگاه مشهد استفاده شد. نتايج مقايسه مقادير روزانه شبيه سازي شده و مشاهده شده در دوره پايه قابليت مناسب مدل در شبيه سازي دماي حداقل (979/0= R2)، دماي حداكثر (991/0= R2)، دماي نقطه شبنم (789/0= R2)، سرعت باد (798/0 = R2)، بارش (452/0= R2) و تبخير-تعرق پتانسيل ماهانه (991/0= R2) را نشان داد. تبخير-تعرق پتانسيل به طور متوسط در دوره هاي 2020-2050 و 2080-2050 به ترتيب 35/5 و 49/10 ميليمتر در ماه تحت سناريوي A2 و 54/3 و 08/8 ميليمتر در ماه تحت سناريوي B2 نسبت به دوره پايه افزايش خواهد داشت. در مجموع، اين مدل جهت برآورد تبخير-تعرق، تكميل خلا هاي آماري داده ها و بررسي اثرات تغيير اقليم قابل توصيه است. براي دست يابي به نتايج دقيق تر، مدل بايستي در ساير اقاليم مورد ارزيابي قرار گيرد.

Various models of different generating skills have been developed for simulating daily weather data. Throughout the present study, SIMETAW model, developed at Davis California University, was utilized to generate daily weather data using monthly mean values and an estimation of potential evapotranspiration during base period (1961-2004) vs. two future periods (2020-2050 and 2050-2080) under emission scenarios of A2 and B2 of HadCM3 model. A comparison of the observed vs. simulated weather data relvealed that the model benefits from a reasonable potential in the simulation of daily values of minimum (R2 = 0.979), maximum (R2 = 0.991), and dew point (R2 = 0.789), temperatures, and as well, wind speed (R2 = 0.798), precipitation (R2 = 0.452) and also monthly potential evapotranspiration (R2 = 0.991). It is expected that, on an average, potential evapotranspiration during the periods of 2020-2050 and 2050-2080 will be increased by 5.35 vs. 10.49 mm/month under A2 emission scenario, while 3.54 vs. 8.08 mm/month under the B2 emission scenario respectively. In total, the model is of the capacity to satisfactorily perform in estimating evapotranspiration, filling up of the data gaps, and as well in an assessment of climate change impacts. In order to make a generalization of the outputs, the model must be evaluated in regions of other climatic conditions.