صنعت ادبي تناقض در آثار جان دان و سعدي شيرازي

The Literary Array of Paradox in John Donne and Saadi Shirazi’s Works

"تناقض" در مقام صنعتي ادبي نقش مهمي را در ادبيات شرق و غرب، به ويژه در ادبيات فارسي، يوناني و انگليسي ايفا مي كند. كاربرد تناقض به عنوان يكي از روش-هاي نقد ادبي شامل بررسي اظهارات دوپهلو و نتيجه گيري، و برداشت متعاقب از آنها است. هم سعدي شيرازي و هم جان دان از تناقض جهت بررسي تضادهاي غالبي استفاده مي كنند، كه تا اندازه اي براي خوانندگان عادي غيرقابل درك است. در اين مقاله تلاش شده نحوه به چالش كشيدن فهم و درك عمومي خوانندگان، از طريق تضادهايي كه در ذهن آن ها با خواندن اشعار اين دو شاعر نقش مي بندد، مورد نقد و بررسي قرار گيرد. اين مقاله هم چنين مي كوشد چگونگي ظهور و بروز افكار، و اهداف اين دو شاعر را در كاربرد تناقض نشان دهد.

Paradox" as a literary array plays an important role in the literature of East and West, particularly in Persian Greek and English literature. Using paradox is a method of literary criticism, including a review of ambiguous statements, deduction and subsequent concept of them .Both Saadi Shirazi and John Donne use the paradox to investigate the dominant contradictions that are, to some extent, incomprehensible to ordinary readers. This paper attempts to review and examine the challenge of the readers’ public understanding through the contradictions occuring in their minds by reading these two poets’ poems .This article seeks also to show how the emergence of such thoughts, and goals of these two poets in the application of the paradox.