عرصه هاي دين گرايي در فرهنگ سياسي ايران معاصر

Fields of Religionism in Iran’s Contemporary Political Culture

با توجه به اين كه جامعه ايران از دير باز جامعه اي ديني بوده است، بايد به سهم دين در فرهنگ سياسي كشور به عنوان يكي از منابع اصلي فرهنگ توجه شود. به بياني ديگر بخش اعظم مبادي نظري، عقايد و باورها و سنت‌هاي حاكم بر فرهنگ سياسي ايرانيان، در متن تاريخ و حيات جمعي جامعه ديني ايراني شكل گرفته و همين عامل، تعيين كننده بخشي از الگوهاي كنش و رفتار سياسي آنان در قبال سياست و قدرت سياسي و بخصوص پذيرش، نقد يا نفي نظام سياسي بوده است. در نوشتار حاضر كه با بهره گيري از رويكرد توصيفي تحليلي و شيوه اسنادي به رشته تحرير درآمده است تلاش مي گردد حوزه ها، عرصه ها و جلوه هاي دين گرايي در فرهنگ سياسي جمهوري اسلامي ايران در زمينه نظام معرفتي - ارزشي، نمادين و نيز نهادي تبيين و عملياتي گردد.

According to the fact that Iranian society has always been a religious society, one should take into account the role of religion in the country’s political culture as one of the main sources for that culture. In other words, a great part of theoretical principles, beliefs and traditions of Iranian political culture has been shaped by historical background and social life of Iranian religious community. In turns, this factor has determined part of political conduct standards towards politics and political power and specially acceptance, criticism or negation of the political regime. Using descriptive and analytic approach, the present article tries to explain and enforce the fields, scopes and displays of religiosity in political culture of Islamic republic of Iran in terms of epistemological-value system, symbolic and institutional ones.