تاثير سكوت در بخش مراقبت ويژه نوزادان بر تعداد حركات بدني، اكسيژناسيون و تنفس نوزادان نارس

Effects of a quietness program in NICU on body movements, oxygenation, and respiratory rate in preterm infants

زمينه و هدف: امروزه نارسي بيشترين تعداد پذيرش هاي NICU را به خود اختصاص مي‌دهد. توجه به كيفيت مراقبت از اين نوزادان جهت كاهش استرس در نوزادان بستري اهميت دارد. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير سكوت در بخش مراقبت ويژه نوزادان بر تعداد حركات بدني، اكسيژناسيون و تنفس نوزادان نارس در بيمارستان الزهراي اصفهان انجام شده است. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه‌تجربي تك‌گروهي(قبل و حين مداخله) 31 نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه بيمارستان الزهراي اصفهان كه شرايط ورود به مطالعه را دارا بودند، به روش تصادفي انتخاب و پس از رضايت كتبي از والدين مورد بررسي قرار گرفتند. جهت انجام مداخله ميزان دستكاري نوزاد، روشنايي و سر و صداي موجود در بخش مراقبت ويژه نوزادان به مدت دو روز متوالي هر روز دو ساعت كاهش يافت. ميزان اكسيژناسيون و تعداد تنفس و حركات بدني نوزادان قبل و حين اجراي مداخله ارزيابي شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويرايش 16 و آزمون آماري Paired T Test تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: در حين مداخله ميانگين درصد اشباع اكسيژن خون نسبت به قبل از آن افزايش و ميانگين تعداد حركات بدن كاهش معني‌دار داشت (05/0p < ) ولي بين تعداد تنفس در حين مداخله و قبل از آن تفاوت معني‌داري به دست نيامد(44/0=p). نتيجه‌گيري: اعمال برنامه‌هايي كه باعث كاهش تحريكات صوتي و روشنايي شود، مي‌تواند به بهبود وضعيت اكسيژناسيون و كاهش تعداد حركات بدن در نوزادان نارس كمك نمايد

Background and Aim: Prematurity is the main reason for NICU hospitalization. ‍Care of neonates in NICU must be qualified to decrease their stress. The present study aimed to determine and compare the mean of physiologic responses of preterm infants before and during a designed program to decrease stressful stimuli in the NICU. Material and Methods: In this single-group quasi-experimental study, 31 preterm infants hospitalized in the NICU of Al-Zahra Hospital in Isfahan, who had inclusion criteria, were selected by randomization method and enrolled after parents’ consent. The interventions included decreasing noise and light in the environment and neonatal handling for two consecutive days, each day for 2 hours. Their respiratory rate, SPO2, and frequency of body movements were measured before and during the intervention. Data were analyzed using paired t test in SPSS (version 16). Results: The mean percentage of SPO2 increased but the mean number of body movements decreased significantly compared with the time before the intervention and during the intervention (p < 0.05). However, there was no significant change in respiratory rate (p=0.44). Conclusion: The findings showed that creating periods of low light and noise stimulation in the NICU can greatly help to improve SPO2 and decrease body movements in preterm infants.