تاثير اندازه ذرات يونجه بر مصرف خوراك، رفتار جويدن و عملكرد گاوهاي هلشتاين در اواسط شيردهي

Effects of different levels of pennyroyal (Mentha pulegium L.) on performance, blood metabolites and immune response of laying hens

هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثرات كاهش اندازه قطعات علوفه يونجه بر روي ماده خشك مصرفي، فعاليت جويدن و عملكرد گاوهاي شيري هلشتاين در اواسط شيردهي بود. آزمايش توسط 6 راس گاو هلشتاين با ميانگين روزهاي شيردهي 15± 105 روز و ميانگين وزني 16±556 كيلوگرم با شكم دوم زايش در قالب طرح مربع لاتين تكرار شده 3×3 (در قالب طرح چرخشي متوازن با سه جيره، طي سه دوره) انجام شد. طول هر دوره آزمايشي 21 روز (14 روز به منظور عادت پذيري و 7 روز جهت نمونه برداري) بود. جيره ها از نظر تركيب شيميايي مشابه بودند و تنها تفاوت آنها در اندازه ذرات موثر فيزيكي جيره (بلند، متوسط و ريز) بود كه توسط خرد كردن علوفه يونجه به دست آمد. عامل موثر فيزيكي براي علوفه بلند يونجه (خرد كردن در دستگاه علوفه خرد كن)، علوفه متوسط (دو بار خرد كردن) و علوفه ريز (سه بار خرد كردن) توسط الك هاي ايالت پنسيلوانيا محاسبه شد. بر اساس روش مرتنز عامل موثر فيزيكي براي جيره حاوي ذرات بلند، متوسط و ريز علوفه به ترتيب 03/22، 17/20 و 07/19 درصد بود. كاهش اندازه قطعات علوفه سبب افزايش ماده خشك مصرفي شد (001/0 > p). زمان صرف شده براي جويدن شامل زمان خوردن و نشخوار با كاهش اندازه قطعات جيره كاهش يافت (001/0 > p). ميانگين pH شكمبه، مدفوع و ادرار به شكل معني داري تحت تاثير سطوح اندازه ذرات قرار نگرفت. كاهش اندازه ذرات خوراك سبب افزايش توليد شير تصحيح شده بر اساس 4 درصد چربي (001/0 > p)، ميزان چربي (01/0 > p) و پروتيين شير (05/0 > p)، مواد جامد بدون چربي شير (05/0 > p) و افزايش وزن بدن شد (001/0 > p). با اين وجود كاهش اندازه ذرات تاثير معني داري بر درصد چربي، پروتيين و لاكتوز شير نداشت. به طور كلي نتايج آزمايش نشان داد كه كاهش اندازه ذرات جيره سبب بهبود توليد و تركيبات شير گاوهاي هلشتاين در اواسط شيردهي مي شود

This study was conducted to evaluate effect of reducing alfalfa hay particle size on feed intake, chewing activity and performance of Holstein dairy cows in mid lactation. The experiment was designed as a replicated 3 × 3 Latin square using 6 lactating dairy cows averaging 105±15 day in milk (DIM), 556 ± 16 kg body weight (BW) and two parity (3 diets with 3 periods). Each period lasted for 21 days including 14 days adaptation and 7 days sample collection. Diets were chemically similar but varied in peNDF content (high, medium, and low) by altering alfalfa particle length. The physical effectiveness factors for the long (chopped), medium (rechopped twice), and fine (rechopped thrice) alfalfa were determined using the Penn State Particle Separator. The peNDF contents of the diets were 22.03, 20.17, and 19.07%, for the high, medium, and low diets by means Mertens formulate, respectively. Decreasing forage particle length increased DMI (p < 0.001). Chewing time, (including eating and ruminating time), were decreased by decreasing dietary peNDF (p < 0.001). Ruminal, fecal and urine pH were not significantly affected by peNDF content. Reduction of particle size increased Milk fat corrected (MFC, 4%) (p < 0.001), milk fat (p < 0.01), and protein production (p < 0.05), non-fat total solids (p < 0.05) and body weight gain (p < 0.001). Nevertheless, Reduction of particle size had not significant effect on percentage of milk fat, protein and lactose. In conclusion, results showed that Reduction of particle size improved milk production and composition of Holstein dairy cows in mid lactation.