جنگ جهاني دوم و شمشير آخته شعر شاعران روس

World War II and the Sword-like Poetry of Russian Poets

مقاله درباره و?ژگي هاي ساختاري و ماهوي شعر مقاومت شاعران روسيه از آغاز تا پايان جنگ جهاني دوم (1945-1941) است. در ساختار زباني و ادبي شعر مقاومت اين دوره، مشخصه هايي چون تغيير دستگاه واژگاني شعر، صراحت گويي، نزديك شدن مرز شعر به شعار و... به وضوح قابل مشاهده است. از ميان و?ژگي هاي معنايي و محتوايي شعر اين دوره نيز مي توان به احتراز از چپ گرايي يا راست گرايي شاعران، ميهن پرستي، تاريخ گرايي، حماسه سرايي، تغيير بن مايه ها و درون مايه ها اشاره كرد. جنگ خانمان سوز باعث شد تا نگرش شاعران به دو مقوله زمان و مكان هم دچار دگرگوني گردد. تمام اين تغييرات دفعي و تدريجي در شعر، فقط براي نيل به يك هدف واحد صورت گرفت: احياي تاريخ و فرهنگ، حفظ هويت و آزاديِ ملي، كه با تجاوز و تعدي دشمن نازي و فاشيست رو به اضمحلال مي-نمود. مقاله به بررسي شاخصه هاي اصلي شعر مقاومت روسيه در نيمه اول دهه چهل قرن بيستم و سير تحول و تطور آن در آثار شاعراني چون اولگا برگولتس، راژدستونسكي، و. سايانوف، آنّا آخماتووا و... اختصاص دارد. اما از آنجا كه اشعار آخماتووا طي اين دوره، از نظر اكثر منتقدان روس، بهترين نمونه تجلي شعر مقاومت است، سعي خواهيم كرد تا با محوريت مجموعه «باد جنگ» آخماتووا كه شاهكار شعر ميهني او محسوب مي شود، ساختار ادبي و زباني، موضوعات اساسي و نقش مايه هاي جديد، مولفه-هاي محوري زمان و مكان، مظاهر ميهن پرستي و قهرمان پروري و... را در شعر مقاومت روسيه بررسي كنيم.

The present paper is concerned with the structural characteristics and contents of the Russian resistance poets from the outset up to the end of the World War II, 1941-1945. Regarding the linguistic and literary structures of the resistance poetry of this period, such features as changes in the lexical structure of poems, outspokenness, proximity of poetry to slogans can be easily observed. Semantically and content-wise, keeping away from leading to the right or the left amongst the poets, patriotism, attention to composing epics, and change of the foundations are noticed. The devastating war brought about changes in poets’ viewpoints to the two factors of time and place. All these abrupt and gradual changes in poems took place for reviving the history and culture, reinforcing the national character and liberation, all that were at risk at the aggression of the fascist and Nazi enemies. The present paper deals specifically with the main traits of the Russian resistance poetry in the first half of the fourth decade of the twentieth century and its development in the poems of Olga Bergults, Rzhadestvensky, V. Sayanov, Anna Akhmatova, and others. However, as Akhmatova’s poems are regarded as best representatives of the brightest manifestation of resistance poetry, the study heavily relies on his work The Wind of the War, the best known example of his patriotic poems. In it, literary and linguistic structures, main themes and the newly-encountered subjects, the pivotal factors of place and time, manifestations of patriotism, and championship are analyzed in the Russian resistance poetry.